Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος

Part 30

"σταματα" είπα εγω καθως τα χείλη του βρεθηκαν στον λαιμο μου..

εμεινα ακινητη και μετραγα απο μεσα μου μεχρι το τριαντα. οπως το είχα φανταστει η λαβη του είχε χαλαρωσει οποτε αποτρανηχτηκα γρηγορα απομακρυνοντας τον εαυτο μου οσο πιο μακρια μπορουσα...

τοτε ήταν που τον νευριασα περισσοτερο.. εκεινος σηκωθηκε για να ερθει προς το μέρος μου..

για καλή μου τύχη, το κινητο του χτυπησε σωζοντας με.. διαβασε προφανως το μήνυμα επειτα το εβαλε στην τσέπη του κι η εκφραση του μαλάκωσε.. παρόλα αυτά συνεχισε να προχωραει προς το μέρος μου..

πριν με πλησιάσει αρχισα να τρεχω προς το δωμάτιο μου, όμως πριν φτασω τη σκάλα με έφτασε εκείνος κολλώντας με στον τοίχο.. 

"σε μένα δεν θα αντιστέκεσαι" είπε ψιθυρίζοντας στο αυτί μου.. 

το ένα του χέρι βρισκόταν αναμεσα απ τα μαλλιά μου στον σβέρκο μου, με το ααλλο του χερι στηριζόταν στον τοιχο ενω το υπολοιπο σωμα του ηταν κολλημενο πάνω μου..

"είσαι μεθυσμένος.."

"με ακουσες;" 

"Τζεικ!" είπα καθως το χέρι του προσπαθούσε να τραβηξει το κεφαλι μου ωστε να με φιλήσει ξανα.. όπως και καταφερε.. ευτυχως σταματησε γρηγορα μονος του..

"πηγαινε για υπνο, σε λιγο θα ειναι και ο πατερας σου εδω τωρα απογειωθηκε.."

"πηγαινω" επιτελους συμφωνησαμε και σε κάτι αυτός ικανοποιημενος που <<υπακουσα>> εγω απλα καταφερα να ξεφυγω εστω κι ετσι!! 

ελευθερωθηκα απο τις λαβες του επιτέλους και ανέβηκα στο δωματιο μου.. χωρις να χάσω ευκαιρια μπήκα στα σκεπασματα κι εκλεισα τα μάτια μου. ειναι και τρελος αυτος δεν ξερεις ποτε τι να περιμενεις...

προσπαθουσα να μην τον σκεφτομαι...κχχχ με τρελαίνει αυτος ο ανθρωπος..

[...]

Μια εβδομαδα πέρασε απο εκείνο το βραδυ που ειδα τον Τζεικ.. όσο ήταν εδω ο πατέρας μου ο Τζεικ δεν εμφανιστηκε.. μονο τα τσιρακια του που συνεχιζαν να με ακολουθουν...

Όλη την εβδομαδα εβγαινα καθε μερα και ημουν με τον Σαρ και τους φίλους του.. Βέβαια κάθε φορα που πλήσιαζε ο Σαρ πέρα του φιλικού πάντα ενα τσιρακι του Τζεικ πεταγοταν κανοντας μου νοημα οποτε δεν απαλλαχτηκα απο τον Τζεικ. απο οτι ακουσα ήταν σε επαγγελματικο ταξιδι και θα γυρναγε την ωρα που θα εφευγε ο πατερας μου..