"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω..
"πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...
"μη με βγάζεις εκτος οριών θα το μετανιώσεις" είπα αλλά δεν φάνηκε να πτωείται καθώς ξανα δοκιμάσε να φύγει, αυτη τη φορά όμως εγώ ήμουν αυτός που την άρπαξε και τη φίλησε..
"Αυτό μη το ξανα κάνεις ποτέ" ουριαξε
"ποιο; αυτό;" είπα ξανα φιλώντας την εγκλωβιζωντας τη πάνω μου...
"Έχεις παρανοήσει τελείως!!" είπε φανερά νευριασμένη όμως τώρα το ειρωνικό χαμογελάκι ήταν στο δικό μου πρόσωπο. Η Πόρτα του δωμάτιου της χτύπησε και αντι να αφήσω εκείνη να μιλήσει απάντησα εγώ.
"οριστε;" είπα πιο δυνατα, κοιταζοντας τη στα μάτια βλέποντας την έντονη ενόχληση της. εκείνη με έσπρωξε και την άφησα να απομακρυνθεί ώστε να πλησιάσω τη πόρτα...
"Κύριε Σμιθ, οι τρεις καλεσμένες της Ιόλης" είπε η οικονόμος του σπιτιού.
"Καλως ήρθατε κορίτσια!" είπα με ενα χαμόγελο κι έπειτα κοίταξα την Ιόλη. Ελπίζω να κατάλαβε πως δεν αστειευόμουν..
Πλευρα Ιόλης
"Τι έγινε καλε;" είπε η Τία όταν έφυγε ο τυραννος καθως μαλλον φαινόταν πόσο εκνευρισμένη ήμουν.
"Δεν μου βγάζετε απο το μυαλο οτι ξέρει για τον Κώστα..." είπα εγώ κινούμενη περα δώθε..
"καταρχας καλωςηρθαμε" είπε η Μαίρη και εγώ γέλασα κι τις αγκάλιασα..
"τώρα θα μας πεις τι εγινε; ηρθε για να σου πει χρόνια πολλά;"
"όχι ήρθε για επείδηξη δύναμης" είπα εγώ κι εκείνες με κοιταξαν με απορία..
"Λοιπον ας ετοιμασουμε το παρτυ και τα βλεπουμε αυτα μετα" είπε η Τζέση.. πόσο με ανακουφίζει αυτη η κοπέλα...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Όταν έχεις γενεθλια οι υπερβολές είναι επιτρεπτές, βέβαια ένα τέτοιο ρούχο σιγουρα θα εξοργισει τον Τζεικ.
"τελικά δεν μας είπε τι εγινε με τον Τζεικ" είπε η Τία.
"ειλικρινά δεν θέλω να το συζητησω τωρα κι καλύτερα να μην ξερετε" είπα εγω φανερά σκεπτόμενη τον Κώστα...
