Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος

παρτ 102

"ίσα ίσα το αντίθετο, ξέρω πως μπορείς να ανταπεξέλθεις , ξέρω τη δύναμη σου ξέρω κι έχω δεί που μπορείς να φτάσεις, το μόνο που φοβάμαι είναι ότι θα αλλάξεις, ότι θα χάσεις αυτό το κόμματι του εαυτού σου, αυτό το κομμάτι που σε κάνει κάτι τόσο δικό μου" είπε φιλώντας με ενώ ακόμα επεξεργαζόμουν μπερδεμένη τα λόγια του.  

Η πόρτα άνοιξε κι η ΤΖεση μπήκε μέσα διακόπτοντας τη συζήτηση μας.

"Εδώ είστε; Είδα τον Κάιλ κι τον Κόνορ στην τράπεζαρια υπέθεσα ότι θα ήσασταν εκεί κοντά" ανακοίνωσε εκείνη κι ξάπλωσε στο κρεβάτι.

"Η Ιόλη θα κάνει μπάνιο κι θα πάμε πάλι εκεί " είπε ο Τζέικ κοιτώντας με κι εγώ μπήκα στο μπάνιο, ένα ζεστό μπανάκι θα με χαλάρωνε.

Πλευρά Τζέικ.

"Τι έγινε μικρή δεν έχεις κέφια" της είπα καθώς την έβλεπα να χαζευει το ταβάνι.

"Βαριέμαι, δεν έχω κάποιο ενδιαφέρον" ανακοίνωσε κι γέλασα.

"Κανένα;"

"Σοβαρά τωρα, έρχεται σαββατοκυριακο κι θα προτιμούσα να κάτσω εδώ παρά να πάω σπίτι." Ανακοίνωσε η ΤΖεση

"Και γιατι δεν έρχεσαι στην Ιόλη;" Της είπα αυθόρμητα.

"Η Ιόλη μένει σε σένα δεν μπορώ να σου κατσικονομαι σπίτι" είπε κι γέλασα.

"Μια χαρά μπορείς, αλλά επί της ευκαιρίας μην της το πεις αλλά είναι έτοιμο το ολοδικο της σπίτι" είπα εγώ κι ενθουσιάστηκε.

"Τώρα όντως της είχες πάρει σπίτι για τα γενέθλια της;" Ρώτησε εκείνη.

"Μα αν δεν της το διάλεγα εγώ τότε ποιος, επίσης ήθελα να είναι κοντά μου, ήταν ευκαιρία." παραδέχτηκα.

"Άκουσα καλά; Είπες είναι έτοιμο το σπίτι μου;; " Η Ιόλη εμφανίστηκε σκουπίζοντας τα μαλλιά της με την πετσέτα γεμάτη ενθουσιασμό.

"Μάλλον παρακούσες" της είπα κι εκείνη με χτύπησε με τη πετσέτα.

"Πες" απαίτησε γελώντας.

"Ναι είναι έτοιμο, μπορείς να κάνεις τα εγκαίνια του όπως και οπότε θες " ανακοίνωσα εγώ!!

"Θα έρθετε σαββατοκυριακο?" Ρώτησε τη ΤΖεση.

"Ναι μου το είχε πρότεινε ήδη ο Τζέικ."

Το βλέμμα της Ιόλης από τις λίγες φορές που ήταν απαλό ενώ κοίταζε εμένα.

"Λοιπόν Ιόλη δεν ετοιμάζεσαι να πάμε στην τραπεζαρία περιμένει κι ο παππούς σου" ανακοίνωσα αγανακτισμένα.