"Ιόλη!!" ακουστηκε μια αντρικη καπως γνωριμη φωνη κι γυρισα να κοιτάξω.
"επ γεια, κώστας αν θυμαμαι καλα" είπα εγώ
"ναι.. δεν ήξερα οτι σπουδαζεις εδω, θα σε είχα δει" είπε εκεινος με ενα χαμόγελο.
"χαχ απο σημερα.. ποσο μικρος είναι ο κοσμος" είπα εγώ γελώντας
"όντως, χαιρομαι πολυ πάντως που σε ξανα βλέπω" είπε εκεινος κι εγω χαμογέλασα..
"για διακοπές ησουν ελλάδα;" τον ρώτησα θελωντας να συνεχίσω τη συζήτηση
"να δω τους δικούς μου για την ακριβεια" είπε με ενα τεραστιο χαμόγελο.
"α ωραία τότε" απάντησα χαμηλοφωνα καθώς ένας καθηγης εισηλθε στην αίθουσα.
ενιωσα λίγο άβολα όταν έπρεπε να συστηθω αλλά διήρκησε μόνο λιγα δεύτερα. ο Καθηγητης μας χωρισε σε ζευγαρια και εγώ ήμουν με τον Κώστα μιας και ήμασταν διπλα δίπλα. Αν και μου λείπει ο Σαρ... είναι ο μονος παρτενερ που θελω να εχω!!
Tα βήματα ήταν εύκολα και πάντα ημουν καλή στο να τα παίρνω με την πρώτη.. αυτο που παρατήρησα κι το παρατηρησε κι ο καθηγης είναι που με τον κωστα ο χορός μας είχε χημεία..
πλευρα Τζεικ
το επομενο πρωι.
Περίμενα με τον Μάθιου στο αυτοκίνητο. Ήμασταν σε ετοιμότητα καθώς βλέπαμε τους μαθητές να μπαίνουν σε διάφορα πούλμαν. Είχα ήδη λάβει μήνυμα απο τους δικούς μου πως η Ιόλη ήδη έβγαινε απο το κτήριο όποτε είχαμε παραπάνω τη προσοχή μας για να βεβαιωθούμε σε ποιο πουλμαν θα μπεί.
"Να τη Τζεικ" είπε ο Μάθιου και το βλέμμα μου κόλλησε πάνω της.
Περπατούσε μαζί με άλλα τρία κορίτσια, δυο επίσης μελαχρινές και μια ξανθιά. Περπατούσαν, κατι συζητούσαν και γελούσαν.. δεν την είχα ξανά δει έτσι και γενικά δεν την είχα δεί με κοριτσοπαρέα..
Πάντα έπρεπε να καθομαι και να ανέχομαι όλη αυτη τη πιτσιρικαρία αγοριών που την περιτριγύριζαν σαν βδέλλες.
Τι το ανέφερα... ένας μελαχρινός νεαρός πέρασε απο μπροστά της, πειράζοντας τα μαλλιά της και κλείνοντας της το μάτι. Ακόμα δεν ήρθε αμέσως την πήραν μυρωδιά, την τύχη μου.
ξεφύσησα σφίγγοντας το τιμόνι.
εκείνη ήταν τόσο όμορφη και τόσο γλυκειά και όμορφα ντυμένη.. σπάνια την έβλεπα ντυμενη ετσι συνηθως φορούσε φορμες κι κολάν λόγω των πολλών προπονήσεων...
YOU ARE READING
Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος
Teen Fiction"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω.. "πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...
