"Δεν θέλω να ακούσω τίποτα απο σενα το καταλαβες δεν θελω να ακουσω τίποτα! δεν ξερω τιποτα απο σενα τιποτα για σενα δεν ξερω καν ποιος είσαι και ουτε θέλω να σε μαθω" είπα ξανα.
"είσαι μεθυσμένη Ιόλη" είπε
"ξερω πολύ καλα τι μου γιενται" φωναξα
"α ναι;;" είπε τραβώντας το κεφάλι μου κολλώντας τα χείλη του στα δικά μου, σφιγγοντας το σωμα μου πάνω του σαν να ήταν κάτι που ήθελε πραγματικά πολύ και όχι σαν να ηθελε να μου επηβληθεί.. δεν ήξερα τι να νιωσω.. απ την μια όλη αυτη η αδρεναλίνη του κινδυνου απ την άλλη όλος αυτος ο πονος και ακόμα όλα αυτα τα συναισθηματα που μου ξυπνουσε..
"Τζεικ παραταμε" είπα σπρώχνοντας τον και αρχιζοντας να περπατάω.. δεν ηθελα να γυρισω πίσω ήξερα ότι θα δω απλά ένα ηλίθιο χαμογελο νίκης.. όμως εγώ κουράστηκα να είμαι απλά ένα έπαθλο!
Μπήκα στο μαγαζί και έδωσα τα τσιγάρα στον Κουίλ.
"Ιόλη σε βλέπω ταραγμένη" είπε ο Σαρ
"όλα καλά" είπα εγώ και κοίταξα γυρω μου μηπως υπήρχε κανενα γκαρσόνι αλλά τίποτα..
"πάω να πάρω ποτό" είπα εγώ και αρχισα να προσπερνώ τον κόσμο ώστε να φτάσω στο μπαρ.
"Μια βότκα σκέτη" είπα εγώ
"έγινε.." είπε ο Μπάρμαν.
κοιταζα νευρικα γύρω μου χτυπώντας νευρικά το τακούνι μου στο πάτωμα.. πήρα το ποτό μου και αφου ηπια δυο γουλιες απο φασισα να πάω στο μπανιο να τσεκαρω το κραγιον μου.. ακομα ενιωθα τα χείλη του γαμωτο!
Μπήκα στο μπάνιο και κοιταχτηκα στον καθρευτη.. για αλλη μια φορα λατρεψα το ανεξίτηλο κραγιον μου.. δεν παθαίνει τίποτα ποτέ..
"Ιόλη Πάρκερ;" άκουσα μια γυναικεία φωνή και κοίταξα απ τον καθρευτη μου.
πως μπορούσα να ξεχασω αυτη τη γυναίκα... αυτη η γυναίκα που σε μια μέρα με την παρουσία της με εκανε να μετανιώσω για όποιο συναισθημα και να είχα νιώσει για τον Τζεικ..
"η ιδια" είπα εγω κάνοντας πως δεν καταλαβαίνω ποια είναι
"Είμαι η Ρειτσελ Στόουν, είχα παρουσιαστεί ως αραβωνιαστικιά του Τζεικ" είπε εκείνη
"τώρα που το λες κάτι θυμάμαι πάει κιολας τόσος καιρός" είπα εγώ και εκείνη χαμογελασε αδυναμα.
"είμαι σιγουρη πως με θυμασαι Ιόλη.. η αλήθεια είναι οτι σου χρωσταω ένα συγνωμη, όχι ένα χιλια και δεν είναι αρκετα" είπε εκείνη..
YOU ARE READING
Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος
Teen Fiction"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω.. "πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...
