Τι ακριβώς σημαίνει η άφιξη του στη μεταξύ μας σχέση; Δεν ξέρω απο σχέσεις, ακόμα και σημάδια να είχα, ακόμα και για όλους να ήταν κατι "φως φανάρι" δεν μπορώ να καταλάβω. Το μόνο που μπορω να ξεχωρίσω είναι πότε πρέπει να το βάλω στα πόδια.. αλλά όχι σήμερα, όχι ακόμα τουλάχιστον..
"είσαι έτοιμη για γκρίνια εσύ, έτσι;" προσπαθούσε να είναι ευδιάθετος καθώς τσέκαρε το παράθυρο του δωματίου.
"αν ήθελα να γκρινιάξω θα γκρίνιαζα για τα γενέθλια της Τζέση, σε έπιασαν καλοσύνες, παίζει ήδη να εχεις ανθρώπους στην Ιταλία" δεν ήξερα γιατί τα έλεγα αυτά, ίσως μου ήταν πιο εύκολο να του νευριάζω...
Κάποιες φορές νιώθω ότι δεν θέλω τίποτα άλλο πέρα απο τον Τζέικ, αλλά...νιώθω επίσης ότι δεν με γνωρίζει, ξέρει τα πάντα για εμένα, πότε ξυπνάω, πότε κοιμάμαι, πότε βαρίεμαι πότε είμαι οπουδήποτε.. αλλά δεν κάθισε ποτέ και να με γνωρίσει.. και αυτό είναι το κυριότερο που με κρατάει μακριά του..
αλλά έχει δίκιο, ξέρουμε οτι θα καταλήξουμε μαζί κι απλα επιβραδύνουμε το αναπόφευκτο. η μήπως εκείνος το επιβραδύνει;;;
"μάλλον πρέπει να αλλάξω τακτική" είπε εκείνος χαμογελώντας.
"να υπόθεσω είσαι στο απέναντι δωμάτιο;" τα κορίτσια έδειχναν να απολαμβάνουν το θέαμα καθως ο τζεικ εξέταζε κάθε γωνία του δωματίου.
"όχι θες να δεις που είμαι;" ρώτησε κι με κράτησε απο το χέρι τραβόντας με έξω απο το δωμάτιο.
προφανώς δεν προχωρήσαμε πολυ, μπήκαμε στο δίπλα ακριβώς δωμάτιο. Εκείνος έκλεισε τη πόρτα και κάθισε πάνω στο τραπέζι καθώς εγώ εξέταζα το χώρο, όντως ήρθε πιο νωρίς..
το βλέμμα μου έπεσε σε κάτι σχέδια του κτηρίου, προφανώς κι είχε μελετήσει κάθε έξοδο.
"τι σημαίνει αυτή η κίνηση για μας καιγεσαι να μάθεις εσύ, όχι ότι νευρίασες για την Ιταλία"
"μπορεί" είπα στεκόμενη μπροστά του.
"ωραία, Ιόλη, πές μου εσύ, τι μπορεί να σημαίνει;; μμ;;" είπε τραβόντας με να κολλήσω πάνω του. ήξερε ότι θα μπλόκαρα.
"θες να κάνουμε μια συζήτηση που δεν είσαι σε θέση να αντιμετωπίσεις, οπότε να σε δω" έλεγε καθώς τα χέρια του είχαν σφραγγίσει τη μέση μου.
σκέψου, σκέψου, σκέψου γρηγορα Ιόλη... ο Τζέικ δεν κάνει ποτέ τίποτα τυχαία.. όλα είναι θέμα στρατηγικής, πάντα ξέρει τις κινήσεις του αντιπάλου του πάντα είναι ένα βήμα πιο μπροστα.. ενώ εγω.. τι θα έκανα εγώ;, σίγουρα θα έφευγα, το ξέρω ότι θα έφευγα..
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος
Teen Fiction"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω.. "πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...
