Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος

κεφάλαιο 101

"Αφού ο Αρχαίος δεν ήθελε καν να δει την Ιόλη" ανακοίνωσε ο Κώστας.

Η Ιόλη ήρθε κι στάθηκε δίπλα μου

"Εγώ να φεύγω δεν θέλω να ακούσω τη συζήτηση" μου είπε αλλά της κράτησα το χέρι.

"Όχι κάτσε να ακούσεις για να μάθεις κάποια παραπάνω πράγματα και εσύ" ανακοίνωσα εγώ και εκείνη γούρλωσε τα μάτια της.

Προφανώς δεν ήθελε να δίνει τέτοια δικαιώματα μπροστά στον πιτσιρικά ούτε να έρχεται προ εκπλήξεως.. όμως έπρεπε να γίνει αυτή η συζήτηση. 

"Δεν μου φαίνεται να γνωρίζει τα πάντα η Ιόλη" αυτο το σπαστικό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του.

"και όπως είπα ούτε θέλω να μάθω" επέμεινε η Ιόλη κι με κοίταξε με σοβαρό βλέμμα. 

κατένευσα και το βλέμμα τις χαλάρωσε.

"έχω μάθημα πάω να πάρω τα πράγματα μου" μου είπε και περπάτησε προς το δωμάτιο της. Αμέσως πήγε να την ακολουθήσει αλλα οι δικοί μου μπήκαν μπροστά.

"Με ποιο δικαίωμα;" ρώτησε εκνευρισμένος.

"εχεις γλιτώσει μήνυση και μιλάς;" του είπα και έφυγα με την σειρά μου. ήθελα να σιγουρευτώ ότι η Ιόλη είναι εντάξει. 

πλευρα Ιόλης. 

δεν ήθελα να του μιλήσω άλλο ήμουν αρκετά πιεσμένη, το μόνο που ήθελα ήταν να παω για χορό να ηρεμήσω. 

έκανα το ζέσταμα μου, ο κάιλ κι ο κόνορ ήταν όρθιοι σε μια άκρη, στην άρχη ένιωθα κάπως αλλα μετά κατάλαβα πως όλοι το είχαν συνηθίσει.. εγώ ήμουν αυτή που ακόμα δυσκοεύομουν, ίσως επειδη στα 17 μου χρόνια έμαθα ότι έχω σεκιουριτι όλη τη ζωή μου. 

"καλησπέρα σας, είμαι ο νέος καθηγητής χορού" αυτή η φωνή ήταν πολύ γνώριμη για μένα.. 

ήθελα να τσιρίξω απο χαρά.. 

"είμαι Ο Σαρ και ως πρώτο μάθημα λέω να αρχίσουμε με τα βασικά στοιχεία για το πως σηκώνουμε τον παρτενερ μας. η Ιόλη μιας και είναι και στην πραγματικότητα η παρτενερ μου θα ήθελα να την κρατησω αν δεν εχετε αντιρρηση." με το τελευταίο η τάξη γέλασε αν κι όλα τα κορίτσια θα ήθελαν να ήταν στην θέση μου.

το γεγονός ότι ο Σαρ ήταν στο μάθημα χορού μαζί μου με έκανε να νιώθω πιο ήρεμη, ούτε που με ένοιαζε πια ότι ο κώστας ήταν στο ίδιο μάθημα. 

Ο ΤΖΕΙΚ

αυτο ήταν σαφέστατα δουλεια του Τζεικ!!! 

Μετα το μάθημα κι αφου κατάφερα να αφήσω τον Σαρ απο την αγκαλιά μου ώστε να συνεχίσει το επόμενο μάθημα του, κι αφου πληροφορήθηκα ότι ο Τζεικ βρισκόταν ακόμα στο σχολείο έτρεξα προς το γραφείο του διευθυντή που εκεί βρισκόταν με την μητερα μου. βέβαια ακόμα καύτερα για μένα ο Τζεικ μίλαγε στο τηλέφωνο οπότε ήταν έξω απο το γραφείο. έτρεξα πάνω του αγκαλιάζοντας τον. 

εκείνος έκλεισε το τηλέφωνο. 

"τι έγινε μικρή;" είπε ξαφνιασμένος. 

"απλά σε ευχαριστώ ήταν ότι καλύτερο μπορούσες να κάνεις" είπα και εκείνος με έσφιξε στην αγκαλιά του.