μπήκα στο δωμάτιο μου και το είδα γεμάτο απο μπαλονια ροζ και τεράστιους αρκούδους.. ένα τεράστιο μπουκέτο λουλούδια πάνω στο κρεβάτι μου..
Αχ ρε Τζεικ....
"100 τριαντάφυλλα είναι λίγα αλλά να θυμάσαι 100% είσαι δική μου!"
κχχχχχχχχχχχχχ τον μισώ...
η πόρτα χτύπησε και μπηκε μέσα..
"ΜΆΝΤΥ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;" έτρεξα πάνω της και την αγκάλιασα χοροπηδάγαμε σαν χαζάα πόσο μου είχε λείψει..
"τρελοκόριτσο δεν έχουμε χρόνο!!έχω φέρει καταπληκτικά φορέματα αντε αντε πάμεε για μπάνιοοοο γρήγοραααα"
_____________________________________________________________
η δεξίοση είχε ξεκινησει, η Μάντη τραγουδούσε και απο κόσμο... μάλλον τα γενεθλια μου ήταν επιχειρηματική ευκαιρία..
"σαρεσε το δώρο μου;" με ρώτησε και αμέσως κατάλαβα πως ήταν ο Τζέικ..
"όχι" είπα ένα μικρό αθώο ψεματάκι..
"εγώ πάω στοίχημα ότι σου άρεσε, είσαι πολυ όμορφη πάντως"
"να σαι καλα" του είπα αλλα συνέχιζα να μην τον κοιτάω..
"πάλι με τον νεαρό χορευες σημερα.. δεν έκανα σκηνή μόνο και μόνο επειδη είναι τα γενεθλία σου"
"μισω να με ελέγχουν το ξέρεις;" του είπα νευριασμένα
"απλά συνήθισε το!" είπε απότομα
"γιατί συμπεριφέρεσαι έτσι μου λες;" είπα και εκείνος με τράβηξε απο το χέρι.. βγήκαμε στον κήπο όπου είχε απόλυτη ησυχία..
"κοίτα μικρή δεν θέλω να σε εκνευρίζω αλλά"
"αλλα τι; γιατί το κάνεις τότε;"
"γιατί προσπαθώ να σε προστατέψω" είπε και μου έφυγε ένα ειρωνικο γελάκι..
"όλο βλακείες πραγματικά, να με προστατέψεις πως; απαγάγοντας με; απειλώντας με; φωνάζοντας μου; πως ακριβώς;;"
YOU ARE READING
Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος
Teen Fiction"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω.. "πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...