Ο Τζεικ απο τη χειραψία μου με τράβηξε πάνω του κλείνοντας με στην αγκαλιά του..
"θες να μου πεις τι εχει γίνει;" είπε με ήρεμη φωνή φιλώντας με στο κεφάλι..
"όχι" είπα εγώ
Ο Τζεικ δεν το συνεχισε, ήξερα οτι δεν θα το αφηνε ετσι αλλα για την ωρα δεν το συνεχισε.. απλα συνεχισαμε να βλέπουμε ταινίες μεχρι να με πάρει ο υπνος στον καναπε..
Το επόμενο πρωί ξύπνησα από το περπάτημα του Τζέικ, στεκόταν μπροστά στην ντουλάπα του κουμπώνοντας τα κουμπιά του πουκάμισου του. Ήμουν αρκετά ναρκωμένη απο τον ύπνο αλλά αμέσως κατάλαβα πως αυτα τα βαθυ μπλε σκεπάσματα που με κρατούσαν τόσο ζεστή ήταν στο κρεβάτι του Τζέικ..
"γιατί δεν με έβαλες στο δωματιο μου;" είπα άτονα καθως ακόμα δεν είχα καταφέρει να ξυπνήσω..
"δεν πρόλαβα να το ετοιμάσω, σήμερα θα έρθει η οικονόμος να το φτιάξει, αν κι εδώ είναι η θέση σου το ξέρεις" είπε κι αφου κούμπωσε κι το τελευταίο κουμπί ήρθε κι κάθισε στο κρεβάτι δίπλα μου, κοίταξε το ρολόι του κι έπειτα χαιδεύοντας το κεφάλι μου είπε
"είναι ακόμα πολύ νωρίς κοιμήσου, θα είναι ο Σαμ εδω οτι θέλεις του λες, έχω πολύ δουλειά σήμερα θα έχεις την ησυχία σου" γέλασε καθώς είπε τη τελευταία πρόταση..
έκλεισα τα μάτια μου καθως αδυνατούσα να τα κρατήσω ανοιχτά και ξανά κοιμήθηκα μέχρι να με ξυπνήσει αυτός ο σπαστικός ήχος απο το μεσσεντζερ.. ο Τζεικ είχε αφήσει το κινητο μου πάνω στο κομοδίνο, ευγενικο εκ μερους του, ξερει οτι πρωτα χαζευω 309876 ωρες στο κινητο κι μετα σηκώνομαι απο το κρεβατι..
Η Τία με έπαιρνε με βιντεο κλίση.. σήκωσα τη κλίση αλλα παρέμενα καλά σκεπασμένη..
"που είσαι ρε" είπε η Τζέση, ήταν μαζεμενες στο δωματιο ελπιζω μονες..
"μονες είστε;" ρώτησα
"ναι οι αλλοι είναι στη τραπεζαρία εχει βαφλες σημερα" είπε η Τία
"εσυ που είσαι;" ρώτησε η Μαίρη
"στου Τζεικ" είπα εγω τρίβωντας τα ματια μου
"στο κρεβάτι του Τζεικ;" ρώτησε η Τία
"ναι" απάντησα κι χασμουρήθηκα
"Τι κανατε;" ρώτησε η Τζεση
"πατε καλα ρε; με πήρε ο υπνος στον καναπε κι το δωματιο μ δεν το ειχε ετοιμασει οποτε με εβαλε εδω για υπνο, εχει τεραστιο κρεβατι μην ανησυχειται" είπα εγω κι εκείνες με κοιταζαν με το στομα ανοιχτο
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Ο απαγωγέας μου,ο έρωτας μου!-Λάθος δρόμος
Εφηβική Φαντασία"είσαι μεγάλος Μπελάς τελικά, θα σε στρώσω όμως με τον δικό μου τρόπο" μου είπε καθώς ερχόταν προς το μέρος μου, αντανακλαστικά προχωρούσα προς τα πίσω.. "πίστεψε με δεν θέλεις να αργήσεις να με αφήσεις αν καταλάβει κανείς πόσες μέρες λείπω.." είπα...
