Ailem Derken?

🌼6.Bölüm🌼

Sınır : 35 oy 10 yorum

Önemli Not : Arkadaşlar Sınır Geçilir ise Yarın 7. Ve 8.Bölümü 2 saat ara ile atacağım. 7 geçiş bölümü olduğu için kısa oldu. 8 de aynı kısalıkta sayılır. O yüzden Sınır geçildiği takdirde 7 ve 8 aynı gün gelecek... 7.Bölümde peşinden diğer bölümü atacağımdan dolayı sınır olmayacak. 7. Bölüm 13.15 de 8.Bölüm 15.15 de gelecek.

Mira'nın Anlatımından.

Salonun büyük kapısından içeri girdiğimde burnuma dolan kokuyla sadistçe sırıtarak. Buğra abiyi bulmak adına gözümle etrafı taramıştım. Ardından onu bulduğumda birinin siması tanıdık olan 2 kadın ve 11 erkekten oluşan bir grubun yanında olduğunu görmüştüm. Nasıl saydın demeyin ben de hiç bilmiyorum.

Siması tanıdık olan çocuğu biraz daha incelediğimde bunun geçenlerde kurtardığım çocuk olduğunu anlamam uzun sürmemişti. Hatırladığım kadarıyla adı Efeydi. Diğerleri de ailesi olmalıydı.

Efe, Benim Bakışlarımı gördüğünde ise diğerlerine bir şeyler söylemiş onların da bana dönmesine vesile olmuştu. Orda gördüğüm on üç kişilik grup bana anlamlandıramadığım bir ifade ile bakarken beni gören Buğra Abi "Miraaa gelsene yanımıza." Diye seslenmişti. Ben de onun sözünü ikiletmeyerek yanlarına doğru ilerlemeye başladım.

Yanlarına vardığımda Buğra Abi bana bakarak "Gecikeceğinden korkmuştum..." duyduğum sözlerle istemsizce göz devirip "Ne zaman bir maçı kaçırdım abi..." Demiştim. Benim abi dediğimi duyan grubun gençleri anlamadığım bir şekilde kasılırken Buğra abi bunu fark etmiş gibi bir kaç kez sahte olduğu bariz şekilde belli olan bir kaç öksürük sunmuş ardından "Bak seni kimlerle tanıştıracağım." diyerek elini belime atmış yönümü tamamen onlara çevirmişti. Ardından "Korgul Ailesi." diyerek susmuştu. Çok anlaşılır oldu demi abi bö-- bir dakika. Ne Korgul mu? Bu soyad bu aralar karşıma fazla çıkar olmuştu sanki. Şaşkınlığım sesime de yansımıştı elbette... "Korgul mu?"

Sözlerimi duyan kadınlardan biri bana dönerek "Evet k-kızım bir sorun mu var? Bu arada ben Emel." kadının sesi ağlamaklı çıkmıştı ayrı zamanda benle konuşurken de kekelemişti. Burda bir şeyler dönüyordu ama nasıl olsa kokusu yakında çıkardı.

"Hayır Emel Hanım ortada bir sorun yok. Sadece bu soyad bu aralar karşıma fazla çıkar oldu." Dediğimde çocukları olduğunu tahmin ettiğim ve diğerlerinden yaşça büyük olduğunu düşündüğüm gençlerden biri konuştu. "Nasıl yani?"

"GüKar Holdinge ortaklık teklifinde siz mi bulundunuz?" diye sormuştum. Bunun üzerineyse Emel hanımın eşi olduğunu düşündüğüm adam. "Evet o mesele... Biz bulunduk haklısınız fakat şu an bulunduğumuz ortam iş konuşmak için uygun değil sanırım..." Diyen adamı olumlu anlamda başımı sallayarak onaylamış ardından "Haklısınız Suna Hanıma sizi aramasını söylemiştim zaten ama henüz aramamış sanırım... Bu konu daha sonra konuşulabilir..." Demiştim. Ardından gözlerim bir hışım ayağa kalkan çocuğa dönmüştü.

"O Zaman tanışalım mı güzel kız." Diyip duraksayan çocuğa şaşkınca bakarken o "Ben Asil." diyerek elini uzatmıştı ben de kabalık etmek istemediğim için elini kibarca sıkıp "Mira." deyip çekildikten sonra "Zaten biliyorsunuzdur." Diye devam ettim. Daha sonra diğerleri kendini tanıtmaya başladı.

"Merhaba kızım Ben Murat." deyip duraksadıktan sonra yanındaki kadını gösterip "Bu eşim Yasemin." sonra çaprazlarında oturan Asil ve yanındaki diğer iki çocuğu gösterdi. "Bunlar da oğullarım Asil Arın ve Korel." Onlara içten olmasına çabaladığım bir gülümseme gönderip "Memnun oldum efendim." Dedim fakat karşılığında aldığım cevap "Efendim ne kızım yahu amca de sen bana..." olmuştu.