Ailem Derken?

🌼10.Bölüm🌼

Sınır : 50 oy 15 yorum

Yazar'ın Anlatımından

Mira uyumuşken Korgul Ailesi de Buğra Beyin Odasında Toplanmışlardı. İçlerinde bulundukları bu durumu Mira'ya nasıl açıklayacaklarını düşünüyordu hepsi kara kara.

Efe "Baba..." Diye seslendiğinde bütün bakışlar ona dönmüştü. Salih Beyin ise gözlerinden yorgunluk geçiyordu. Bu fiziki bir yorgunluk değildi. Aksine ruhen yorulmuştu bu adam. Kızına olan hasretiydi onu yoran.

"Efendim... Oğlum?"
-Ben artık ablamı yanımda istiyorum. Gördün dimi ne de güzel ablacığım dedi bugün bana.

Kuzey "Evet baba ben de artık kardeşim deyip öpüp koklamak istiyorum." Diye devam edince Barın kafasına bir tane geçirip "Sana ne oluyor oğlum asıl ben istiyorum. Çok özledim güzelimi."

-Abi sen en azından Mira'yı Az da olsa Hatırlıyorsundur benim aklımda Mira ya dair hiçbir şey yok.

Akın "Yok abicim en çok Semih Abim Hatırlıyordur." Semih ise oralı bile olmayıp babasının bir karar vermesini bekliyordu artık.

Odada bulunan henüz konuşmamış olan diğer gençler de buna benzer cümleler kurarak onaylamıştı Kuzeyi Başta Korel olmak üzere Arın ve Asil Kuzenini İstiyordu Mesela. Diğerleri söylediklerini ikinci cümleleriyle onaylayıp tekrar abi olmak istediklerini dile getiriyordu. Emir'in istediği tek şey ise içindeki eksikliğin kapanmasıydı. Bu ancak Mira gelerek o boşluğu varlığıyla kapatırsa olabilirdi.

Emel hanım hem oğullarının hem de yeğenlerinin sözleriyle bugün durmak bilmeyen gözyaşlarından birini daha akıttı yanağına. Ardından yanında oturan oğlu Efe'nin saçlarını okşayarak kocasına döndü. "Çocuklar haklı Salih. Bir şey yap artık."

Konuşmaların başından beri sessiz kalan Buğra bir kaç kez öksürerek dikkati kendine çekmişti. "Salih amcacığım öncelikle isterseniz ben bir Mira ile konuşayım. Sonuçta ortada bir netlik yok en azından DNA testi için ikna ederiz. Sonrası gelecektir. Zaten size aksi bir tavır besleyeceğini düşünmüyorum. Ne zaman bu konu açılsa ailesini merak ettiğini ama bile isteğe bırakıldığını duymaktan korktuğu için aramaya cesaret edemediğini söylerdi. Yani demem o ki En azından sizin kendinizi anlatabilmeniz için bir fırsat verecektir." diyerek son noktayı koyunca bir nefes verdi. İçinden ne çok konuştum yahu diye geçirdi.

Daha sonra ise susmaktan vaz geçen evin en büyük oğlu dudaklarını aralayarak babasını ikna edeceğini umduğu Cümlesini kurdu. Ama bilmiyordu ki Salih Bey'in ikna edilmeye ihtiyacı zaten yoktu.

Semih "Baba bir yerden başlamak lazım artık başlama çizgisinde durarak bir şey elde edemeyiz. Kaybettiğimiz her zaman Mira ile geçirebileceğimiz bir andan oluyoruz." Diyen büyük oğluyla Salih bey bir nefes verdi. Herkes o kadar haklıydı ki. Kaldı ki kendisi de artık kızını yanında istiyordu.

Herkes Salih Bey'in vereceği kararı beklerken Murat Bey elini abisinin omzuna atarak güç vermek istercesine sıktı. Salih Bey ise kardeşinden aldığı destek ile aradığı kelimeleri bulunca konuşmaya başladı. "Tamam o zaman. Buğra oğlum sen Mira ile konuş sonra ne yapacağımıza karar veririz demişti.

Odada bulunan herkes buna çok sevinmişti. Biliyorlardı daha kesin bile değildi Mira'nın Onların ailesinden olduğu. Ama hepsinin içinde bir umut parıltısı oluşmuştu artık hissediyorlardı Mira onların kanındandı.

Emel Hanıma sorsanız zaten "Ben anneyim hissederim. Mira benim kızım." Diye geziniyordu ortalıklarda. Şimdi ise yapmaları gereken tek şey Mira ile konuşup DNA testi için hastaneye gitmekti.

Herkesin aklında tek bir soru vardı. Mira bu durumu nasıl karşılayacaktı?

Ben geldim canlarım.
Kısa bir bölüm oldu farkındayım ama bu bölümde ailenin ne konuştuklarını ve verdiği kararı anlatmak istedim. Diğer bölüme katmak istemediğim için ise böyle oldu.

Sizce Mira bu durumu nasıl karşılar?

Diğer Bölüm Buğra'nın Anlatımından olacak.

Yeni Bölümde görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın.