Diğerleri ona hüzünle bakarken Semih kardeşinin duyacağından emin olduğu bir ses tonuyla sadece onun ve belki de Mira'nın bildiği bir şarkıyı mırıldanmaya başladı. Kızın gidişini de durduran buydu ya zaten.
Mira'nın durduğunu gören aile bir Semih'e...
Mira Emir ve Efenin evden çıkmasıyla evde oluşan sessizliği Emel hanımın göz yaşları doldururken Salih bey kolları arasına karısını almış saçlarını okşayarak onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Bir yandan oğullarına daha doğrusu Semih'e sert bakışlarını atmaktan da geri kalmıyordu. Karısı hala sakinleşemeyince "Gel hayatım odamıza gidelim." diyip eşinin elini tutup onu ayağa kaldırınca Emel hanım kocasına dönüp "Bir dakika Salih." diyerek oğullarının önüne gelip Yaşlı gözlerini Semihe dikti. "Ne yaptığına bir bak oğlum he. Bak. Yıllar sonra kavuştuğu kızım ailesi tarafından değersiz görüldüğünü zannediyor. SENİN YÜZÜNDEN. kız kötü bir şey mi yapmış aşık olmuş. Sen nasıl ona böyle davranırsın." deyip diğer çocuklara döndü "Ya siz tek kelime etmediniz kıza. O kız saklamayı bilmez miydi sanki. Güvendi bize. Bizim de ona güvenmemizi istedi. Bu yaptığınıza gerçekten inanamıyorum. Yazıklar olsun size. Keşke gizli saklı yaşasaydı aşkını benim güzelim. Onunla barışana kadar sakın gözüme gözükmeyin." Diyerek cümlelerini bitirince Eşinin elini tutarak odalarına doğru çıkmışlardı. Aşağıda ise Barın sinirden kuduruyordu. Abisinden sonra Miraya en düşkün olanı oydu. Abisinin bu yaptığına anlam veremiyor kendi de susup kaldığı için kendine sövüyordu bir hışım ayağa kalkıp abisinin yakasından tutup onu da ayağa kaldırarak yumruğu suratına geçirdi. Semih yere düşerken tam ikinci yumruğu da suratına geçirecekken Korel tarafından Semihin üstünden alınmıştı Barın. Diğerleri hiç bir şey yapamıyor Barına hak verdikleri için sadece susup izliyorlardı.
Semihin dudağı patlamıştı. Korel ise Barını sarsarak kendine getirmeye çalışıyordu. Fakat Barın oralı olmayıp Abisinin yüzüne karşı bağırmaya devam ediyordu. "SENİN YÜZÜNDEN İKİNCİ DEFA KARDEŞİMİ KAYBEDEMEM. DUYDUN MU KAYBETMEM!!!" Diye gürleyerek bir hışım kapıyı çarparak evden çıkıp arabasına bindi ardından sinirini atmak istercesine direksiyona bir kaç yumruk atıp kendine gelmeye çalıştı daha sonra nefeslerini düzene sokup kendine gelince polis olan arkadaşı Ömeri arayıp Miranın telefon numarasını vererek yerini bulmasını rica etti. 10 dakika sonra gelen konumla Buğranın mekanında olduğunu görünce bir nefes verip önce sahile gitti. Biraz temiz hava alıp sakinleşecek sonra da mesleğinin yanına gidip kendini affettirecekti. Mira çikolataya düşecek bir kız değildi. Onun ilgi alanı silahlardı. Önce ona güzel bir silah yaptıracak kardeşiyle arasını düzeltince de hediyesini verecekti.
Eve geri dönecek olursak Semih bir koltukta oturmuş sessizce göz yaşlarını akıtırken. Akın yarasına pansuman yapıyor Korelse yine ona destek olacak olan kişi olmuştu.
Semih "Çok yanlış yaptım."
Korel "Haklısın çok yanlış bir şey yaptın. Ama kendini affettirmenin yolunu da bulmalısın."
Onlar konuşurken Akın sadece dinliyordu. Zira o da nasıl kendini affettireceğini düşünüyordu.
Arın ve Asil ise odalarına çıkmış Miraya mesaj atmışlardı en azından iyi olup olmadığını öğrenmek istiyorlardı. Onlarda hatalıydı ama kızın onları anlayacağını düşünüyorlardı. Yaşça küçüklerdi Semihten kaldı ki onlar kuzenlerdi kardeşleri değildi ki karışma hakları olsun. Mira nasıl mutlu olacaksa öyle olmalıydı. Zaten biriciklerini üzen olursa onlar her daim onun yanında olup onu üzeni üzerlerdi. Asil daha fazla bekleyemeyip abisine döndü.
"Yok. Böyle olmaz abi. Mesajı görmüyor en azından bir arayalım." Arın kardeşine hak verip yanında duran telefonunu eline alıp favorilere kaydettiği biriciğim yazılı olarak kaydolmuş telefonu tuşlayıp heyecanla kulağına götürmüştü. Fakat telefon çalmadan tele sekreterin Aradığınız kişiye ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz. Demesiyle kızın telefonunu kapattığını anlamış hüsranla kulağından indirmişti telefonu. Merakla kendisine bakan kardeşine dönüp "Kapatmış." diyerek durumu belirtmişti. Artık sadece ondan gelecek haberi bekliyordu.
Mira ise Emir ve Efeyi okuluna bırakmış telefonuna gelen mesajdan sonra kimden geldiğine bile bakmadan kapatarak hırsla dövüş kulübüne doğru sürmüştü geldiğinde büyük bir dirift çekerek aracı park edip inmiş içeri girmişti. Buğra abisi ortalarda gözükmüyordu ikizlerin gelmesine de daha en az 1 saatden fazla vardı. Dövüşlerle ilgilenen adamın yanına gidip bugün için biri olup olmadığını sorduğunda yarım saat sonra bir tane olduğunu öğrenmiş hemen kendi adını yazdırmıştı. Hızla buradaki odasına gidip üstündekileri dövüş için giyebileceği kıyafetlerle değiştirdi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Buğra Alp ve Cihanla konuşacaksa biraz sakinleşmesi gerekliydi. Ve bu dövüş ona iyi gelecekti.
