Diğerleri ona hüzünle bakarken Semih kardeşinin duyacağından emin olduğu bir ses tonuyla sadece onun ve belki de Mira'nın bildiği bir şarkıyı mırıldanmaya başladı. Kızın gidişini de durduran buydu ya zaten.
Mira'nın durduğunu gören aile bir Semih'e...
Gözlerimi duyduğum ses ile aralamak zorunda kalmıştım. Baktığımda tepemde dikilen Barın'ı gördüm. "Ne oldu?"
"Kahvaltı hazır. Annem seni kaldırmamı söyledi." Duyduğum cümleyle yatakta doğrulup gerindikten sonra cevap verdim. "Saat kaç?"
"10'a geliyor."
-Tamam sen in ben giyinip geliyorum. Cümlemle bana hüzünlü bir ifade ile baktıktan sonra olumlu anlamda kafasını sallayıp arkasını döndüğünde tam dışarı çıkacakken seslenerek gitmesini engelledim. "Barın."
Adını duyduğu gibi geri bana dönerek bir cevap vermemi beklemeye başladı.
"Biraz sabretmemiz gerekiyor abim. Güzel günlerimiz olacak tamam mı?" Diye sorduğumda olumlu anlamda başını sallayarak "Biliyorum abi ama elimde değil. Benim dışımda herkesle konuştu, temas kurdu neredeyse. Ben... Ben onu çok özledim." Dediklerinde çok haklıydı Aslında bende üzülüyordum ama ona sarılmıştım, kokusunu almıştım en azından. Her ne kadar yeterli gelmese de kendimi bununla avutuyordum.
Birkaç adımda yanına ulaşıp Bir elimle omuzunu hafifçe sıktım. "Biraz zaman aslanım. Sonra her şey güzel olacak." Dediklerimden sonra umarım diyerek odamdan dışarı çıktı. Ben de odamdaki hususi banyoya girerek İşlerimi halledip giyinme odasına girdim ve bugün için giyebileceğim bir şeyler seçmeye başladım. Nedense bugün resmi olmak istemiyordum. Annemin değimiyle de serseri tarz takılmaya karar verdim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Giyindikten sonra sevdiğim parfümlerimden birini sıkıp. Boynuma zincirden bir kolye Koluma da bir saat taktıktan sonra aşağı indim.
Beni gördükleri gibi Annem direk konuşmaya başladı "Oğlum sen laftan anlamaz mısın hiç?"
Ben onun bu haline yarım ağız gülüp bilmemezlikten gelerek "Yine ne yaptım anne?" diye sordum. O ise buna karşılık olarak bir of çekip yengeme bakarak "Birde ne yaptım diyor delirtecek bunlar beni Yasemin."
Yasemin "Aman boşver ne halleri varsa görsünler. Al birini vur ötekine laftan anlayan mı var bu evde?" Yasemin yengemin bu laflarına amcam ve babam gülerken aynı anda kurulan iki cümle doldurdu kulaklarımızı.
Arın - Asil "Biz ne yaptık şimdi anne?" Bu cümle üzerine yengem sinsice sırıtıp "Yarası olan gocunurmuş çocuklar bakın abinize o bir şey diyor mu? Siz niye üstünüze alındınız ki. " diyerek tek kaşını kaldırmış onlara bakarken Korel tam bir şey diyecek iken amcam bu tartışmanın uzayacağını anlamış olacak ki gür sesini kulaklarımızla buluşturdu.
"Bırak hayatım bu sıpalarla uğraşmayı hadi kahvaltıya geçelim. Kurt gibi acıktım valla." Cümlesiyle gözlerini deviren yengem amcama dönerek "Sen ne zaman doydun murat?" Diyip cevap vermesini beklemeden geri bize döndü. "Hadi kalkın."
