Diğerleri ona hüzünle bakarken Semih kardeşinin duyacağından emin olduğu bir ses tonuyla sadece onun ve belki de Mira'nın bildiği bir şarkıyı mırıldanmaya başladı. Kızın gidişini de durduran buydu ya zaten.
Mira'nın durduğunu gören aile bir Semih'e...
Pamir karakteri değişti medyada. [Nick Batman] Önerin için teşekkür ederim. MedinePinar4
Mira'nın anlatımından.
Bana niye öyle bakıyorsun?" Sorum karşısında şaşırmış olacak ki bir süre sessiz kalıp sonra konuşmuştu. "Nasıl bakıyormuşum."
"Böyle işte. Yoğun. Çok değerli bir şeye bakıyormuş gibi."
-Belki de Öylesindir. Kaşlarım iyice çatılırken ağzımdan Ne? Sorusu çıktı.
"Seni seviyorum Mira."
-HAA?
Kendimden bağımsız verdiğim tepkiyle içimden yine kendime küfürlerini sıralamıştım. O ise benim bu halime gülmekle meşguldü daha sonra ise sakinleşip yine aynı bakışlarla bana dönmüştü. Ardından birden "Çok tatlısın." Diyiverdi. Bu cümle ne kadar kalbimin hızlanmasına sebep olsa da sinirlerimin gerilmesini de sağlamıştı. Elimde hissettiğim ıslaklıkla gözlerim elime döndüğünde kanattığımı fark edince hızla elimi çözmüştüm. O ise yaptığım hareketle ellerime bakışlarını indirmiş kaşlarını çatmıştı daha sonra bana döndüğünde yüzünü yumuşak bir gülümseme kaplamıştı. "Güzelim niye kendine za--" Hırsla sözlerini kesip konuşmaya başladım. "Pamir Bey Kendinize gelin lütfen ne saçmaladığınızın farkında mısınız siz?!"
"Farkındayım Mira. Seni seviyorum diyorum." Duyduğum cümle ile sesimi alçak tutmaya çalışıp sert duruşumdan ödün vermeyerek tek kaşımı kaldırarak ona döndüm. "Seviyorsun?" dedim sorar gibi.
Hıhı. Diyerek olumlu anlamda başını salladığında. "Bir kere bile görüşmemişizdir nereden göründe sevdin acaba? Rüyanda mı?"
-Sen görmedin beni Mira. Ben seni görüyorum hem de 3 yıldır. Dedikleriyle adeta dumur olup kalakalmıştım. 3 yıldır görüyorum mu demişti o. Allahım şimdi de başıma sapık bir takipçi çıkmamıştı inşallah. Sinirlerime hakim olmayarak ses desibelimi yükselterek konuşmaya başladım.
-Ulan gavat doğru düzgün anlat şunu sapık falan mısın lan sen 3 yıl diyor birde. Vallahi kurtardığım gibi gebertmesini de bilirim seni!!"
" Bu hallerini bile o kadar seviyorum ki senin. " Dediğinde sabra dair bir şey kalmamıştı bende hızla yanına yaklaşarak elimi boğazına geçirip öfkeli bakışlarımı ona diktim." Sana doğru düzgün anlat şunu dedim. " her bir kelimeye vurgu yaparak tek tek konuştum. " T Ta tamam n nefes. " diye konuştuğunda elimi boynundan çekip geriye doğru adımladım o nefeslenirken soğuk şekilde konuşmaya başladım. "Benimle oynama Pamir seninle çok güzel oynarım."
Bir süre sonra kendine gelince yine sırıtışını yüzüne kondurup "Adımı ağzından duymak çok güzelmiş." dediğinde yine hırsla tam üzerine yürüyecekken ellerini teslim olur gibi iki yana kaldırıp konuşmaya başladı. "Tamam tamam sakin ol sana her şeyi anlatacağım." dediğinde seni dinliyorum. Demiştim.
O ise bana bakarak olumsuz anlamda kafasını sağa sola sallayıp "Burda olmaz. Ben hastaneden çıktıktan sonra bir kafeye falan gidelim söz veriyorum orda sana her şeyi anlatacağım." Dediğinde olumlu anlamda kafamı sallayıp "İyi Olur." Demiş ardından aklıma gelen hala bende olan telefonunu ona uzatarak "Al telefonunu. Ben gidiyorum ara kardeşini gelsin." diyerek telefonunu eline tutuşturmuş arkamı dönerek kapıya ilerlerken sesiyle duraksamıştım. "Mira?" Bir of çekip geri ona döndüm "Ne var?"
"Şey benimle kalsan." Dediği gibi öfkeli şekilde ona baktığımda hemen kendini geri vitese takıp "Tamam canım şansımı deneyim dedim."
"Deneme." diyip arkamı dönüp odadan çıktığımda "Ben sana konum atarım." sesi kulaklarıma ulaşsa da hiç istifini bozmadan hastanenin çıkışına doğru ilerlemeye devam ettim. Taksi durağına gelince boş taksilerden birine binip ev adresini vererek hareket halindeki arabanın camından yolları izlemeye koyuldum.
Daldığım yerden " Geldik bacım. " sesiyle kendime gelip taksimetre de yazan ücreti adama uzatıp "Kolay gelsin abi." diyerek aşağı inip korumalara da selam verip yanımdaki anahtarla kapıya doğru ilerledim. Sessizce içeri girip ardımdan kapıyı kapadım. Işıklar kapalı olduğu gibi evde tek ses yoktu. Anlaşılan uyumuştu herkes. Telefonumun el fenerini açıp odama doğru ilerledim. Odama girdiğim gibi ışığı yakarak kendimi banyoya atıp hastane kokan kıyafetleri üstümden atıp soğuk suyun altında yorgunluğumu atmayı bekledim. İki kere saçımı şampuanlayıp tamamen durulandıktan sonra suyu kapatıp bedenimi havluya sardım saçlarımı da hafif nemli kalacak şekilde kurutup giyinme odama doğru ilerledim.
Havluyla iyice kurulanıp önce iç çamaşırlarımı sonra da çıkardığım bir pijama takımını üstüme geçirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tamamen hazır olunca tavşanlı panduflarımı ayağıma geçirip telefonumu şarja takıp. Küçük adımlarla odadan çıktım ve Akın abimin odasına doğru ilerledim. Sessizce kapıyı açıp içeri girdiğimde sırt üstü şekilde uyuduğunu görmüştüm minik adımlarla yanına ilerleyip panduflarımı ayağımdan çıkarıp yavaşça örtünün altına girdim. Kolumu beline sarıp kafamı göğsüne koydum.
Gözlerimi kapadığımda saçlarımda hissettiğim dudaklarla yüzümde bir gülümseme oldu. "Küçüğüm?"
"Geldim abi."
-Geldin bebeğim. Diyerek anlıma uzun bir öpücük kondurup beni iyice kendine çektiğinde bende kendime rahat bir konum alıp abimin göğsünde bulduğum huzur ve bugünün getirdiği yorgunlukla kapadım gözlerimi.
