Ailem Derken?

🌼37.Bölüm🌼

Mira'nın anlatımından

Yanaklarıma konan öpücüklerle gözlerimi araladığımda karşımda sırıtan akın abimi görünce ona büyük bir gülümseme sunup "Günaydın abicim." diyip kalkmaya yeltendiğimde beni bir anda kucağına alınca ağzımdan küçük bir çığlık çıkmış kollarım hemen boynunda yerini almıştı. Ona kızgın olduğunu düşündüğüm bakışlarla baktığımda alnımı öpmüş "Günaydın bebeğim." demiş "Ve öyle bakma korkunçtan ziyada tatlı görünüyorsun." diyerek bu sefer de burnumun ucunu öpüp odadan dışarıya doğru adımlamıştı. Merakla ona dönüp "Nereye gidiyoruz abi?"

"Odana bebeğim ki rahat rahat hazırlanabilesin."
Duyduğum cümle ile yan gözle ona bakıp "Benim ayaklarım var biliyorsun değil mi abiş?"

"Biliyorum bebeğim ama böyle kokunu daha net alabiliyorum." Onun bu dediğine ben kıkırdarken sonunda odama gelmiştik. Abim de beni yatağın üstüne bırakıp anlımı öptükten sonra "Ben çıkıyorum miniğim sen de hazırlanıp aşağı gel tamam mı?"

Olumlu anlamda başımı sallayıp "Tamam abicim." dediğimde saçlarımı okşayıp aferin benim güzelime diyerek odadan çıkmıştı. Ben de onun arkasından bakarken kendime şaşırmadan edemedim. Yeri geldiğinde can alıp insanları komalık eden soğuk nevale ben ailemin yanında tıpkı bir bebek oluyordum. Bu düşünce yüzümde büyük bir gülümseme yaratırken bir yandan da giyinme odama adımlamaya başlamıştım. Şimdilik evde kalmayı düşündüğümden rahat bir şeyler giymeye karar vermiştim. Altıma gri bir eşofman altı üstüme de beyaz v yaka bol bir kısa kollu geçirip telefonumu da elime alarak aşağa doğru adımladım.

Salona girdiğimde sadece Asil, Arın ve Akın abim vardı. Onlara bir gülümseme sunup "Günaydın my Family." diyerek şakıdım içeri girerken. Aynı karşılığı aldığımda Akın abim dizine elini vurarak "Gel bebeğim." diyip beni çağırdığında seri adımlarla yanına ilerleyip kucağına çıktım ellerimi boynunda birleştirip yanağına kocaman bir öpücük kondurdum o yaptığım bu harekete gülerken ben de "Diğerleri nerede abişim?" diye sordum.

"Babam Annemi baş başa kahvaltıya götürdü. Korel ve diğer abilerin holdinge gitti. Emir ve Efe de okula."

-Anladım sen evde mi olacaksın? Sorumla yanağıma öpücük kondurup "Hayır güzelim çıkacağım ben de birazdan."

Aldığım cevapla hoşnutsuzca kafa sallayıp tek kaşımı kaldırıp "Nereye." O benim bu halime küçük bir kahkaha atıp saçlarımı karıştırıp "Hastaneye gideceğim benim minik kızım." Aldığım cevapla gözlerim kocaman olmuş ağzımdan bir Hiii nidası çıkmıştı. O benim bu halime bir anlam veremezken ben konuşmaya başlamıştım. "Hasta mısın bir yerine bişi mi oldu. İyi misin abi?"

Gözlerimin dolduğunu abim silince fark etmiştim. Ardından tek tek gözlerimi öpüp "Doldurma hemen o incilerini bebeğim." dediğinde ben hala cevap beklercesine ona bakarken abimle olan bu bakışmamızı iki gür kahkaha bozmuş oldu.

Arın "Ahaha inan inan mıyorum ahaha."

Asil "Hdhhs Ku kuzen ço çok ko komiksin." Hızla onlara dönüp yanımda duran iki yastığı aldığım gibi kafalarına keskin nişancı atışı yaptığımda sus pus kesilmişlerdi. "Ne gülüyorsunuz beee!!"

Asil "Kuzenciğim yavrum bebeğim sen safmısın he annem?"

Arın "Ya da salak?" Arın abinin bu lafıyla abim sinirle "Doğru konuş lan!" diye bağırıp yanındaki yastığı bu sefer o Arına atmıştı. Nihayet hepsi sustuğunda ben de abime dönmüş "Abi ne diyor bunlar ya?" diye sormuştum.