Diğerleri ona hüzünle bakarken Semih kardeşinin duyacağından emin olduğu bir ses tonuyla sadece onun ve belki de Mira'nın bildiği bir şarkıyı mırıldanmaya başladı. Kızın gidişini de durduran buydu ya zaten.
Mira'nın durduğunu gören aile bir Semih'e...
Çalan alarmı duymam ile direkt yatakta doğrulmuştum. Öyle Ağır bir uykum olmadığından çok da zor olmamıştı kalkmam. Bir de bugün olacak DNA testi aklımı kurcalarken Zaten daha fazla uyuyabileceğimi zannetmiyordum.
Yataktan inip topladıktan sonra banyoma ilerleyerek İşlerimi halledip çıktım ardından giyebileceğim bir kombini seçmeye başlamıştım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Seçtiklerimi üstüme geçirdikten sonra telefonumu elime alıp gelen bildirimleri kontrol etmeye Başlamıştım. "3 Silahşörler." adlı whatsap grubundan gelen bildirim dikkatimi çekince ilk ona girdim. Alp ve Cihan bugün yanımda olamayacakları için çok üzgün olduklarını ve ne olursa olsun Yanımda olduklarını yazmışlardı. Tabii ki onlara bir şans vermem gerektiği konusunda da uyarmayı unutmamışlardı.
Bugün yanımda olmayacaklardı çünkü bu karmaşaya onları da çekmek istememiştim Dün gece eve geldikten sonra üçlü şekilde Grup görüntülü konuşması yapmıştık ve uzunca da konuşmuştuk olan her şeyi anlatmış yarın gelmemeleri için de sert bir dille uyarmıştım.
Daha fazla oyalanmayarak parmaklarımı tuşlarda gezdirip cevap yazmaya başladım. "Bunu biliyorum... İyi ki varsınız." Yazdıktan sonra telefonu kapatıp arka cebime koyup mutfağa doğru ilerlemiştim. Canım bugün kahvaltı yapmak istemiyordu. O yüzden Buğra abiyi Beklerken bir kahve içmek fena olmazdı sanırım.
Beş dakika sonra kahve makinasından çıkan sesle kahvem olmuş bir bardağa koyarak içmeye başlamıştım. Kahvem bittiğinde ise çalan kapı ile birlikte adımlarımı oraya doğru çevirdim. Gelen kişi tahmin ettiğim gibi Buğra abiydi.
Beni görünce yüzüne bir gülümseme kondurup "Naber fıstık?" diyerek işaret parmağı ile burnuma dokunmuştu. Ardından ben de ona tebessüm ederek kapıda biraz kenara kayıp. "Hoşgeldin. Geçsene?" Demiştim. O ise olumsuz anlamda kafasını sallayarak "Hiç geçmeyeyim abicim." diyerek duraksamış ardından soru dolu bakışlarını bana çevirerek "Hazırsan çıkalım." demişti.
Ben de buna karşı olumlu anlamda kafamı sallayarak anahtarlıktan araba ve evin anahtarını alıp kapıyı kapattıktan sonra "Benim arabamla gideceğiz." diyerek arabaya doğru ilerlemeye başladım. O ise başını gülerek iki yana sallamış ardından beni takip etmeye başlamıştı.
Arabaya bindiğimizde Ben sürücü koltuğuna geçerken Buğra abi de yanımdaki yolcu koltuğunda yerini almıştı. Ardından ise ona dönerek "Hangi hastaneye gideceğiz?" diye sormuştum.
Korgulların kendi Hastanesine gideceğiz. cevabını aldığımda ise oraya doğru sürmeye başladım fakat bir süre sonra önümüzü kesen iki araba ile durmak zorunda kalmıştım. Ben bulunduğumuz bu duruma ürettiğim yeni küfürleri sıralarken Buğra abi de benim sıraladığım küfürlere karşı Kaşlarını çatıp ardından neden durduğumuzu anlamak istercesine karşıya bakmıştı. Duran arabaların kapıları açılmış 15'e yakın adam arabadan inmiş sırıtarak bize bakıyorlardı.
