Masum Cinayetler

62-) "Suçlular ve Cezaları."

Bölüm Altmış İki

"Suçlular ve Cezaları."

ж

"Bu, hükümetimize yapılan düpedüz bir başkaldırma, bir terör eylemidir!"

İrem'in oynadığı hamleyle beraber gözlerimi televizyondan ayırıp tahtaya çevirdim, oynadığı taşa baktım. Bu hamleyi bulmasını beklemediğimden küçük bir şaşkınlık yaşadım, bakışlarımı tekrardan onun yüzüne doğru çevirdim. "Bilerek mi oynadın?"

"Devlete bağlı farklı makamlardan tam olarak 2 kişi ele geçirilmiştir bu azılı terör örgütü tarafından!"

Dudakları kıvrıldı büyük bir memnuniyetle. "Evet."

Küçük tuzağımı fark edip beni hem engelleyecek hem de bana saldıracak agresif ama oldukça yerinde, akıllıca, ayrıca da görmesi zor bir hamle oynamıştı. Hızlı düşünse, saldırımı savuşturmak için atını koysa birkaç hamle sonrasında mat olacaktı. Bunu fark etmiş ve kusursuz bir şekilde engellemişti.

"Geliştiriyorsun kendini." diye mırıldandım, şahımı geri çekerken. Şahın çaprazındaki, vezirimi destekleyen kaleyi yedi filiyle.

"Elbette ki yalnızca tehditle dayatılmış sahte itiraflardan başka bir şey değildir bu videolar! Hepsi bir iftiradır yani!"

Hamlesini oynadı. "Çünkü senden öğreniyorum."

Artık ileriki hamleleri de hesaplayabildiğinden her seferinde durup dikkatlice düşünüyordu, bu sefer de ince kaşlarını çattı, küçük yüzünü tahtaya doğru eğip gözlerini kıstı. Oyun sonu. Güzel bir şekilde tehlikeden kurtarsa da kendisini, satranç aynı gerçek hayattaki gibi, saldırıların nereden geleceği belli olmayan bir muharebe meydanıdır neticesinde. Ne kadar ilerisini görebildiğine bağlı taşlarının kaderi.
Tek bir hata yeterli ayrıca kaybetmek için.

"Bu terör örgütünün amacı devlete saldırmak, birlik ve beraberliği bozmak, halkın yöneticilere karşı olan güvenini sarsmaktır! Böyle oyunlara gelirsek, vah halimize!"

Son hamlem üzerine dakikalarca  ayırmadı gözlerini tahtadan. "Of! Geçer piyonunu engelleyemeyeceğim hiçbir şekilde!" Düşmansı bir anlamla kısılan gözleri beni buldu hemen. "Bekle!.. O hamleyi bana bilerek yaptırdın değil mi? Göreceğimi biliyordun. Beyaz kareleri kontrol eden filimi kaleni almak için verdim ve şimdi de geçer piyonun beyaz karede çıkıyor."
Az önce tıpkı profesyonellere yakışan yüz ifadesi bir anda daha çocuksu, ona yakışan, işte İrem dedirten bir ifadeye dönüştü, dudaklarını büzüp geri çekildi tekrardan. "Çok kötüsün! Kaç hamle öncesinden bunu oturup da hesapladın mı cidden?" Omuz silktim o her kaybettiğinde yaptığı 'Sinsisin' konuşmasını yaprken. "Kaybettim. Yine." Küçük ince parmaklarını sarı saçları arasına daldırıp karıştırdı. "Kaç oldu bu? 300 falan mı? Sürekli oynuyoruz ve sürekli yeniyorsun!"

"Derhal suçlular bulunmalı ve cezaları kesilmelidir!"

Gözlerimi kısıp onun bu halini izledim kısa bir süre. Taşları yeniden dizmeye başladı keyifsizce.
"Senin hatan ne biliyor musun?" diye mırıldandığımda hemen başını kaldırdı, ilgiyle bana bakmaya başladı. "Dikkat etmiyorsun. Gösterdiğim zaaflar gerçek mi yoksa yem mi, bunu analiz edemiyorsun. Ayrıca... Kitap hamlelerinde iyi olmadığımı, hatta çoğunu bilmediğimi, açılışları fiyasko oynadığımı söylemiştim. Çok agresif oynadığımdan savunmasız bırakırım bazı taşlarımı. Bu yüzden bana başta, ben güçsüzken saldırman gerekiyor. Çünkü..."