Daddyရဲ့ ကလေးလေး ဖြစ်ခွင့်ပေးပါလား

Chapter-21(ဒယ္ဒီက ထူးဆန္းတယ္)

Zawgyi

ေလာ့က်န္းေပ့ရဲ႕အေဒၚ​ေလာ့ရင္းရင္းဟာ ေလာ့႐ွန္ဟြာကိုၾကည့္ရင္း အထင္ေသးသလို ႏွာ႐ွံု႔လိုက္ၿပီး

"ဒီမွာ ေလာ့မိသားစုေတြပဲ ႐ွိသင့္တာ မင္းက ဘာလုပ္ေနတာလဲ? ၿပီးေတာ့ ဝင္လာထဲက အႀကီးေတြကို ႏူတ္ဆက္မယ္မ႐ွိဘူး... ယဥ္ေက်းမႈကို မ႐ွိဘူး" လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေရခဲမုန္႔စားေနရင္း ဘလိုင္းႀကီး အေျပာခံလိုက္ရသည့္ ေလာ့႐ွန္ဟြာမွာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖင့္သာ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိေတာ့သည္၊

'ဒီမိန္းမႀကီးက ဘလိုင္းႀကီး ဘာလို႔ငါ့ကို လာမဲတာလဲဟ?' ဒါကေတာ့ ေလာ့႐ွန္ဟြာရဲ႕အေတြးျဖစ္သည္၊ဒါေပမယ့္ သူဟာ နာခံသည့္ပံုစံျဖင့္ ေရခဲမုန္႔ဇြန္းကိုေတာင္ ခ်လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဘိုးေလးေလာ့(၃)နဲ႔ဖြားေလးေလာ့(၃) " လို႔ အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ေခၚလိုက္ေတာ့ တဖက္ကေန 'ဘာ'ဆုိသည့္အသံျပဲႀကီးနဲ႔အတူ.

"ငါက အခုမွ ေလးဆယ္ေက်ာ္ပဲ ႐ွိေသးတာ"လို႔ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆုိလာသည့္ခ်ိန္မွာ ေလာ့႐ွန္ဟြာရဲ႕ကိုယ္ေလးဟာ တုန္တက္သြားၿပီး မ်က္ႏွာေလး ညိဳွးႏြမ္းသြားကာ

"ေတာင္း..." ေတာင္းပန္စကားဆုိရန္ ႐ွိေသးသည္ သူ႔ဒယ္ဒီရဲ႕ေအးစက္သည့္အသံဟာ ထြက္လာေတာ့သည္၊

"ကြၽန္ေတာ့္ကေလးက အ​ေဒၚကို အဘြားလိုု႔ေခၚတာ ဘာျပသာနာ႐ွိလို႔လဲ ဝါအရဆုိရင္ ခင္ဗ်ားက ႐ွန္ေလးရဲ႕အဘြားပဲ မဟုတ္ဘူးလား? ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွ႕မွာ ကြၽန္ေတာ့္ကေလးကို ေအာ္တာ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒုတိယအိမ္ေတာ္က သူေတြက ေတာ္ေတာ္သတၱိေကာင္းေနၿပီေပါ့" ႐ုတ္တရက္ႀကီး အခန္းရဲ႕အပူခ်ိန္ဟာ က်ဆင္းသြားၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ခံစားခ်က္ကို သူတို႔ခံစားေနရၿပီး ယဥ္ေက်းစြာေျပာေနသည့္ေလာ့က်န္းေပ့ရဲ႕စကားထဲမွာ သူတို႔ကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည့္ခံစားခ်က္ကို ရေနေတာ့သည္၊

သူတို႔ဟာ အကင္းပါးသူမ်ားပီပီ ခ်က္ခ်င္းအမူအရာေျပာင္းလဲကုန္ကာ

"ဒါေပါ့ ဒါေပါ့ ႐ွန္ဟြာက ငါ့အတြက္ ေျမးတစ္ေယာက္လိုပါပဲ" လို႔ ေလာ့ရင္းရင္းဟာ ဟန္ေဆာင္ျပံဳးကာ ေျပာလိုက္ရင္း ေလာ့႐ွန္ဟြာရဲ႕ေ႐ွ႕႐ွိ ေရခဲမုန္႔ကို ၾကည့္ကာ