Chapter....10

16.3K 977 55
                                    

နေရောင်ခြည်အလင်းရောင်နုနုတွေကအခန်းတွင်းထဲဖြာကျလို့အိပ်ရာထက်က...ပီစီလေးကိုထိတွေ့နေလေသည်...။

ခမ်းမျက်လုံးကိုအသာဖွင့်၍ရင်ခွင်ထဲက..ကလေးကိုမြတ်နိုးသောအကြည့်လေးများဖြင့်ချစ်ခွန်းချိုသောနှုတ်ခမ်းမှအပြုံးများဖြင့်ပြုံးရင်းသူညကပေးထားသောချစ်အမှတ်အသားများနှင့်ပြည့်နေသည့်ကလေးရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုကြည့်ပြီးအသဲယားရပြန်သည်..။

အခန်းပြတင်းဝကနေရောင်ခြည်က..ကလေးကိုယ်လုံးလေးကိုထိတွေ့ကျီစယ်နေတာမို့
ဆံခြည်တမျှင်မျှအထိမခိုက်မခံဘဲချစ်ရသည့်
ခမ်းအတွက်စိတ်မသက်မသာဖြစ်ရလေသည်..။

"ဟာကွာ...ငါ့ကလေးအိပ်နေတာကို...နေပူ
နေတော့မှာဘဲ...."

ကလေးကိုယ်လုံးလေးအားသူရင်ခွင်ထဲသို့ပို၍တိုးကာဖက်ထားလိုက်ပြီးကလေးကိုယ်လုံး
လေးအားသိမ်းကျုံးကာထွေးပွေ့ထားလိုက်လေသည်...။

ရင်ခွင်ထဲမှ...ပိုးကောင်လေးလိုလူးလွင့်လာသည့်ကလေးငယ်...

"ကလေးနိုးလာပြီလား...ဒီနေအပူကြောင့်ကလေးနိုးသွားရတာ....ငါ့ကလေးလေးပင်ပန်းနေတာကို...အခန်းလိုက်ကာတွေကိုနေလုံတဲ့
ပိတ်စတွေနဲ့အကုန်လဲပစ်ရမယ်..."

"အဟီး...ခ်ခ်..."

"ကလေးကဘာရယ်တာလဲ..ပြောပါဦး.."

တခိုးခိုးတခစ်ခစ်ဖြင့်ရယ်နေသောကလေးအားကိုယ်လုံးလေးကိုတချက်ဖျစ်ညှစ်ပြီးမေးလိုက်လေသည်...။

"အသက်ကိုပင်ပန်းတယ်ထင်လို့လား"

"အင်းပေါ့ကလေးရဲ့...ဦးညကအရမ်းကြမ်းမိ
ထားတော့ကလေးနာနေမှာပေါ့ကလေးလေး
နာနေတယ်မလားဦးဆေးထည့်ပေးမယ်နော်.."

"ဟင့်အင်းပင်ပန်းပါဘူး...ရိုးနေပြီဟာကို..."

"ဘာတွေရိုးနေတာလဲကလေးရဲ့...ဦးနားမလည်ဘူး...ဦးကိုပြောပြလေ..."

"ဦးညကလုပ်သလိုမျိုး..အသက်ကိုလူတွေအများကြီးကလုပ်ကြတယ်လေ....အဲ့တော့အခုမနာတော့ဘူး...လှုပ်တော့မလှုပ်ချင်ဘူး.."

"ကလေးကိုဘယ်နှခါပြောရမလဲ...အဲ့ဒါတွေမပြောနဲ့လို့...ဦးမမှာထားဘူးလား.."

ကကြိုးရုပ်[ Complete ]Where stories live. Discover now