"Let's go," ani Clifford nang tumigil ang golf cart sa dulo ng concrete pathway. Inabot ang kamay niya para alalayan siya pababa.
Humalukipkip si Pretzhel. "No! Hindi ako sasama sa iyo."
"Mag-uusap tayo, di ba? O gusto mong dito na tayo mag-usap? Okay lang sa akin na marinig ng cart driver, tutal hindi naman niya tayo kilala."
Padabog na bumaba si Pretzhel. Tumingin siya sa golf cart driver, "Kuya, wag kang aalis, ha."
Kumamot ito, "Eh, Ma'am..."
Tinapik ni Clifford ang balikat ng driver, pagkatapos ay bumaling sa kanya, nangingislap sa kaaliwan ang mga mata. "Let's go, sweetheart."
Nanliit ang mga mata ni Pretzhel.
He tricked her!
Nadala siya sa pantalan ng walang kalaban-laban! Pero kung inaakala nitong maisasakay siya nitong muli sa yate at madadala sa gitna ng dagat ay nagkakamali ito!
"Dito lang tayo sa tabing dagat! Ayaw kong pumunta diyan sa dock! At kailan dumaong dito ang yate mo? Pumunta kami dito kahapon, wala pa iyan," pasinghal na salita ni Pretzhel habang nakatingin sa pamilyar na yate na nasa pantalan.
"Kadadaong lang ng Leopard kanina, sweetheart. Natagalan pa sila sa mainland dahil namili pa ng supplies, fresh produce at stocks sa fridge."
Nanliit ang mga mata ni Pretzhel.
Supplies? Fresh produce? Stocks?
Umiling siya. With the burning stares Clifford is giving her, she knew what would happen the moment she stepped inside the yacht. Of course, sigurado siyang hindi naman ipipilit ni Clifford ang sarili kung ayaw niya.
And there lies the problem.
Huminga ng malalim si Pretzhel. She reminded herself she's here to get this over and done with.
To finally put an end to their relationship.
Mahal siya ni Clifford. Alam niya iyon. Ang tanong na lang ay hanggang kailan? Hanggang saan?
Masakit at mahirap tanggapin na kaya lang siya mahal ng lalaki ay dahil may kailangan ito sa kanya. Pero ang pagmamahal na may inaasahan ay may hangganan.
Paano kung ang inaasahan nito sa kanya ay hindi niya kayang ibigay? Paano siya?
Pursuing a relationship with a man who only loves her because he needed something from her would only result to heartaches, that would soon turn into resentment, regret, and most of all, hate.
Pretzhel loves Clifford. And the thought of leaving him for good is breaking her heart to pieces. But she'd rather leave him while she's still in love with him. She wanted to preseve the good memories they had together and remember it with a smile on her face and happiness in her heart, rather than resentment and hate.
Pretzhel is still hurting, broken as of the moment. And she needed to preserve herself, to protect her heart from further heartaches.
Imbes na sa gawi ng pantalan ay sa kabilang bahagi ng beach siya pumunta.
"Sweetheart, I want us to talk somewhere private. Doon na tayo sa yacht," ani Clifford na hinawakan siya sa kamay ay hiningit papunta sa dock.
Pretzhel rotated her wrist and pulled her hand back. "No! Hindi ako sasakyan sa yate mo."
Boarding that ship would mean being alone with him in a very, very private place. And that privacy would surely cost her.
So, no!
VOUS LISEZ
MISSION 3: Claiming You
Roman d'amour"Pwede bang hindi kita tawaging Kuya? Crush kasi kita." Ang mga salitang iyon ang unang sinabi ni Pretzhel kay Clifford nang una itong pumunta sa bahay nila, ten years ago. And her thirteen year-old heart broke in two when Clifford's only reaction...
