PART 8(Z+U)

2K 174 8
                                    

Zawgyi

"အသည္းမာတဲ့သူေ႐ွ႕မွာဆိုေတာ့
ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ေလး ထုတ္သံုးရတာေပါ့"

လြန္ခဲ့ေသာ နာရီဝက္ခန္႔က။

"ခန္႔ႏိုင္ကို"၏ အခန္းတြင္းမီးအလင္းေရာင္က မိွန္ေဖ်ာ့ေနၿပီး မွန္နံရံေဘးက စားပြဲေပၚတြင္ ကိုယ္ေရးရာဇဝင္အခ်က္အလက္စာတမ္းမ်ား၊ ဓာတ္ပံုမ်ားက အနည္းငယ္႐ႈပ္ပြေနသည္။

ခန္႔ႏိုင္ကို။
တစ္နည္းအားျဖင့္ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ကားအေရာင္းအဝယ္လုပ္ငန္းကို စိတ္မဝင္စားဘဲ အခ်က္အလက္႐ွာေဖြစံုစမ္းရတာ၊ စူးစမ္းရတာကိုသာ ဝါသနာပါသည္ဆိုသည့္ နွစ္ဆယ့္ေလးနွစ္အရြယ္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္။

သူ၏နာမည္ဝွက္ကေတာ့ "Code"။

Codeက စီးကရက္တစ္လိပ္ကို လက္ၾကားညႇပ္ထားရင္း ဖုန္းတစ္ဖက္ကစကားေတြကိုနားေထာင္ေနေလသည္။

စိတ္ဝင္တစား႐ွိလွသည္ေတာ့မဟုတ္။
ဆိုဖာေပၚ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲမွီထိုင္ေနကာ အျပင္ဘက္႐ွိအေဆာက္အဦးမီးေရာင္စံုေတြကို လွမ္းၾကည့္ေနသည္။

"ဟာဗ်ာ ဒယ္ဒီရာ... ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မဝင္စားဘူးလို႔... ဘာေတြနားခ်ဦးမွာလဲ မေမာဘူးလား"

ေျပာရင္း ဆိုဖာေပၚေခါင္းလွန္မီွလိုက္သည္က စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္။

"အလုပ္အကိုင္မ႐ွိေျပာရေအာင္ ဒယ္ဒီ့ဆီက လက္ျဖန္႔ေတာင္းေနလို႔လား"

"ေမွာင္ခိုေတြလက္နက္ေတြမလုပ္ဘူး စိတ္ခ်"

ခပ္ဆတ္ဆတ္စကားေျပာလိုက္တိုင္း သူ၏ဘယ္ဘက္နား႐ွိ နားဆြဲကလည္း လႈပ္ယိမ္းလို႔ေနသည္။

"တစ္ေယာက္တည္းပဲ႐ွိ႐ွိ တစ္ဦးတည္းေသာပဲျဖစ္ျဖစ္... အဒါဆို ဒယ္ဒီအလုပ္ေတြကိုလုပ္ေပးမယ့္သားတစ္ေယာက္ ေမြးစားလိုက္"

"ဒါပဲဗ်ာ... ေသြးမတိုးေအာင္လည္းေနဦး"

ဂ်စ္ျပီးေျပာေနေပမယ့္ အေဖ့က်န္းမာေရးအတြက္ေတာ့လည္း မွာလိုက္ေသးသည္။
ထို႔ေနာက္ ဖုန္းကို စားပြဲေပၚ ဘန္းကနဲပစ္တင္လိုက္၏။

"My Only One" ✔️Where stories live. Discover now