vampir trajedisi || tokyo revengers

0.6

tw : az biraz cinsel içerik.

Baji

Chifuyu, kanımı usulca emerken titriyordum. İyi hissettirmesi çok tuhaftı...

Vampir olarak geçirdiğim iki sene boyunca, hiç kimseye boynumu sunmamıştım. Kazutora'nın boynunu parçaladığım sefer dışında, hiç kimsenin boynunu da emmemiştim. Depodaki kanlarla beslenmiştim sadece.

Dili, dişlerinin kopardığı deriyi yalayınca dudaklarımdan dökülen inlemeyi durduramamıştım. Böylesine iyi hissetmem normal miydi, hiçbir fikrim yoktu ama umursamıyordum.

Boynumun diğer kenarına dek dilini sürttü ve ellerini çıplak göğsüme bastırdı. Alt dudağımı dişleyip sarı saçını kavradım.

"Tadın çok güzel," dedi boğuklaşmış sesiyle. "Bağımlılık yapıyor."

İradem yeniden dirilirken omuzlarını kavrayıp ittirdim onu. Isırıp emdiği yerler zonkluyordu. "Chifuyu, bunu cidden yapmamalıyız. İşaret bağı, tehlikelidir."

Kanımla kaplı dudaklarını yaladı. "Umrumda bile değil." Dudaklarımı boynuma sürttü. "Bunu ikimiz de istiyoruz, Keisuke."

Omurgam ürpermişti. "S-sana kan getirdim. İnsan kanı içmelisin."

Boynuma bir öpücük kondurup yatağın kenarına oturdu. "Beni, kan emici bir yaratığa çevirdin." Başını yana yatırdı. "Üstelik, tüm sorumluluğu üstlenmekle cezalandırıldın." Sırt üstü uzandı. "Yanıma gel."

Bedenim, uysalca uzandı. Düşünemeyecek kadar kendimden geçmiştim. Beni, ikinci defa işaretlemişti. Giderek daha itaatkar olacaktım böyle giderse...

Ah, cidden boku yemiştik.

Karnımın üstüne oturup komodindeki bardağı tuttu. "Bunu mu içmeliyim?"

Chifuyu yüzünden baya baya kafayı yiyecektim. "E-evet," diye kekeledim.

Sert göğsümü elinin tersiyle okşayıp bardaktaki sıvıyı boynuma boca etmesiyle bir küfür mırıldandım. Kanlı içeceğin soğukluğu ve Chifuyu'nun yanan gözleri arasında kıvranıyordum.

Boynumdaki kanın bir kısmını dudaklarıma sürdü. Gülüşü, baştan çıkarıcıydı. Boynumu diliyle temizlerken kontrolü kaybederek avuçladım kalçalarını. Tepkim hoşuna gitmiş olacak ki dişlerini köprücük kemiklerime sürtüp saçıma uzandı.

"Siktir," dedi dudaklarıma eğilmeden önce. "Senin böylesine muhteşem olduğunu neden daha önce fark edemedim?"

Sahiden de muhteşem hissediyor ya da hissettiğimi sanıyordum. Chifuyu ne söylerse inanmaya hazırdım.

Alt dudağını yalayıp kendini bana daha fazla bastırmasıyla, ne yapmamı istediğini anlayarak ürperdim. Onu, tam da arzuladığı gibi altıma aldığımda bacaklarını belime dolayıp dudaklarımızı birleştirdi. Yumuşak dudaklarını emdiğimde inleyerek asıldı saçıma.

Chifuyu, gerçek bir belaydı.

Boynuna bir öpücük sunmak eğilecekken odanın kapısı yumruklanmaya başlamıştı. Transtan çıkarcasına kalktım üstünden ve bulduğum ilk tişörtü giydim.

Siktir, biz ne bok yemiştik?

Chifuyu, sinirle homurdandı. "Bu anı bozan piçi geberteceğim."

"Üstünü düzelt," dedim beni bile şaşırtan bir sertlikle ve kapıyı açtım.

Birinin onu, o vaziyette görmesine katlanamayacağıma dair düşüncelerle doluydu zihnim.

"Selam," dedi Takemichi ve gülümsedi. "Yarınki yemek için bilgilendirmeye geldim. Herkes, yeni çocuğu merak ediyor." Bacaklarını yatak çarşafıyla kapatmaya çalışan Chifuyu'ya el salladı. "Yarın görüşürüz."

Takemichi, boynumun halini görmezden gelse de utançtan kızarmıştım. Hâlâ kan vardı üstümde. Sikeyim, Chifuyu'nun hali de barizdi ve her şeyi görmüştü.

Birkaç titrek nefes alıp kendimi banyoya kilitledim. Takemichi gelmeseydi, çok daha fazlası olabilirdi. Siktir, neden kendimi tutamamıştım ki? Chifuyu, acemiydi ve kendini kontrol edemiyordu ama ben?

Buz gibi suyun altına girip dişlerimi sıktım. Chifuyu uyanalı bir gün bile olmamışken, onunla sevişme raddesine geldiğime inanamıyordum. Ona kanımı sunmayı kesmeliydim.

Yeterince temizlenip bi' nebze de olsa gevşeyince belime havlu sarıp banyodan çıktım. Chifuyu, uyuyordu. Çoğu zaman başımı koymak için kullandığım yastığa sımsıkı sarılmıştı.

İşaret bağı cidden de güçlüydü.

Normalde, sabaha karşı uyusam da yorgundum. Son yirmi dört saat içinde neredeyse hiç uyuyamamış ve de Chifuyu tarafından zorlanmıştım.

Üstüme rahat bir şeyler geçirmiş, koltuğa ilerlerken kolumdan yakalandım. "Benimle uyu. Yastığın yeterli değil."

Karşı çıkma ihtiyacı bile hissetmeden girdim yatağa ve sıkıca sarıldım ince bedenine. Yarın, kendime sövebilirdim ama şu anda öylesine iyi hissediyordum ki zamanın donmasını bile dileyebilirdim.

Ona sarılmak hoşuma gitmişti.

bölüm biraz şey oldu...
neyse...