Pag-ibig Serye #1: Adhika

ADHIKA KABANATA 28

[Kabanata 28 - Ang katotohanan]

"S-si Danyiel, Ikaw ang tunay na itinitibok ng kanyang puso..." Napatulala ako sa kanya matapos nyang sabihin iyon. Ako ang itinitibok ng puso ni Danyiel? Ngunit bakit gano'n? Linagpasan nya ako sa pamilihan na tila isang hangin, sumikip na naman ang aking dibdib nang maalala iyon.

"Sinungaling," nasasaktan na sabi ko, namumuo na na ang luha sa aking mga mata. Hahatakin ko na sana sya paalis sa aming tahanan ngunit nagpatuloy sya sa pagsasalita, may gaserang nakapalibot sa aming tahanan kung kaya't kitang-kita ko ang kabalisaan sa kanyang mukha.

"N-noong araw na nahuli kami ni Don Gillermo sa kagubatan, w-wala talagang kaalam-alam si Danyiel. L-labis syang nabigla kung kaya't hindi na nya nagawang ipagtanggol ang kanyang sarili. Aking nabalitaan mula sa aking espiya na nagsisilbi sa Hacienda Villanueva na may mangyayaring salu-salo sa pagitan ng inyong pamilya."

"A-aking nalaman din noong araw na iyon n-na pauwi pa lang si Danyiel mula sa trabaho kung kaya't doon ko naisipang simulan ang aking masamang plano," nakayukong saad nya, hindi ko matanggap ang salitang binitawan nya. Hindi ko akalaing ang mahinhin kong kaibigan ay magagawang magkaroon ng sariling espiya at masamang plano, napatulala na lang ako habang patuloy na pinakinggan ang sinasabi nya.

"T-tila dumilim ang aking paningin at dahil sa labis na paninibugho sa iyo, hindi na ako nagdalawang isip pa na ipatupad ang aking plano. Naghintay ako sa kagubatan at hinintay ang pagdating ni Danyiel, n-nang makita nya ako ay agad syang lumapit at tinanong ako kung anong ginagawa ko sa kagubatan. Hindi nya namalayang n-nalinlang ko na sya at nagawang panatilihin sa kagubatan."

"N-nang makita ko ang paparating nyong kalesa ay dali-dali kong hinawakan ang kamay nya, nagulat sya dahil sa ginawa ko ngunit huli na ang lahat dahil tuluyan na kaming nahuli ng iyong ama. Alam kong napagtanto na nya ang aking plano lalo na nang ipagsisigawan ko sa lahat na may namamagitan sa amin kahit pa wala naman talaga, sa sobrang kitid ng aking utak ay hindi ko naisip na ang ginawa kong iyon ay mas lalong nagpalayo sa pag-asang nagustuhan nya rin a-ako." Nanginig ang aking kamay dahil sa mga salitang binitawan nya, hindi ko na alam kung ano ang mararamdaman matapos marinig ang kasamaan nya.

"S-si Purificasion naman... Wala syang kasalanan, ako rin ang dahilan upang mapilitan syang trahidorin ka. T-tinakot ko sya na kung hindi sya susunod sa aking nais, m-mamamatay ang kanyang buong pamilya. Walang kasalanan si Purificasion at Danyiel, a-ako ang may kasalanan ng lahat..." Pakiramdam ko ay bigla akong nanghina matapos marinig ang katotohanan, nanatili syang nakayuko. Napahawak ako sa aking puso.

Ang buong akala ko at tinalikuran na ako ng tuluyan ni Purificasion ngunit nagkamali pala ako, naipit lang pala sya sa sitwasyon kung kaya't napilitan syang talikuran ako. Maging si Danyiel, hindi nya naman pala ginusto ang paghahawak nila ng kamay ni Carolina sapagkat si Carolina lang ang kusang gumawa noon upang tuluyang maputol ang kasal namin ni Danyiel.

"B-bakit? A-anong nagawa kong kasalanan sa 'yo upang ako'y talikuran mo?" Nanginginig na tanong ko, sobrang lalim na ng aking paghinga ngayon. Nanatili syang nakayuko habang patuloy na bumubuhos ang kanyang luha at maging ang ulan na hindi na maawat pa sa pagpatak.

"P-paumanhin, alam kong hindi na nito mababago pa ang sitwasyon at maging ang iyong nararamdaman ngunit nais ko pa ring humingi ng tawad. P-patawad ng sobra Gwenaelle, ikaw ay tinuring ko bilang isang t-tunay na kapatid ngunit ako'y masyadong nabalot ng paninibugho sa 'yo kung kaya't ito na ang kinahinatnan nyo ni Danyiel."