Xiao Tu Tu and Leo

~68~

အခန်း (၆၈) - ကလေးဖျက်ချပစ် ။

ကိုယ်ဝန်ရင့်လာသည်နှင့်အမျှ မျောက်လောင်းလေးက ငြိမ်လာတယ် ။ ငြိမ်ချင်လို့ငြိမ်တာမဟုတ်ဘဲ မဆော့နိုင်တော့တာပါ ။ လရောင်ဖြာကျနေတဲ့ မွေ့ယာပေါ်မှာ Alpha က လျဲလျောင်းနေတယ် ။

"သခင် "

"ဟင်.. ဘာလိုချင်လဲ "

ထုထုက သူ့တင်ပါးကိုအသာကြွပြီး Alpha ရဲ့အလယ်နေရာမှာဖိထားတယ် ။ Alpha က တကယ်ပဲစိတ်ပူလာပါတယ် ။ အစကတည်းက ကလေးပီပီအချစ်ခံချင်စိတ်နဲ့ဒါကိုစိတ်ဝင်စားတာသူသိပေမဲ့ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ပြီးနောက်ပိုင်းမှာတော့ အနည်းငယ်ကွာခြားလာတယ် ။ သွေးသားလိုအပ်ချက်ကတောင့်တလေသလား ၊ စိတ်ခံစားချက်ကြောင့်များတွယ်ကပ်နေသလားသူမသိတော့ ။ ကိုယ်ဝန်ကရင့်သထက်ရင့်လာတော့ ချစ်တင်းနှောတာကသိပ်အန္တရာယ်များသည် ။

သူ့ကြင်ယာတော်လေးကတော့ဂရုမစိုက်ဘဲ ချည်ပါးပါးနဲ့ချုပ်ထားတဲ့ ညအိပ်ဝတ်စုံရှည်ပြီးကိုအသာလှန်ရင်းသူလိုချင်တာကို ကိုယ်တိုင်ဆွဲသွင်းလိုက်သည် ။

"ကလေး နေလို့မကောင်းဘူးလား "

"ထုထုကသခင်နဲ့အများကြီးချစ်သွားချင်လို့ "

"ကိုယ်တို့ကလေးလေးမွေးပြီးရင် တစ်သက်လုံးချစ်သွားကြမှာပဲလေ "

"ဟင့်အင်းအခုချစ်ပေးပါထုထုကိုပိုချစ်ပေးနော် "

"အခုတလော ဝမ်းနည်းစရာတွေတွေးမိတာရှိလား "

ထုထုက ဖြည်းဖြည်းချင်းတင်ပါးလေးတွေထိုင်ထလုပ်ရင်း သူ့သခင်ကိုမော့ကြည့်တယ် ။ ခံ့ညားတဲ့မျက်နှာပေါ်မှာ လရောင်ဟပ်နေတာမို့သခင်ကသိပ်ကြည့်ကောင်းတာပဲ ။ ကောင်လေးက ရီဝေနေတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့သူ့သခင်ကိုနမ်းလိုက်တယ် ။ လှုပ်ယွနေတဲ့ကိုယ်လေးအညောင်းမမိစေရန် Alpha က သူ့ကိုယ်ကိုသာအပေါ်ပင့်တင်ပေးဖို့လုပ်ရတယ် ။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ကြင်ယာတော်နဲ့ဆက်ဆံနိုင်ဖို့သည်တစ်နည်းသာရှိတယ် ။ ထုထုက အလိုက်သင့်လေးထိုင်နေရင်း လက်သည်းကိုက်ပြီးတအိအိငိုတယ် ။

"နာလို့လား "

Alpha က အာသာပြေရုံသာချစ်ပေးနေခဲ့တာမို့အံ့သြသွားတယ် ။ သူ့ထိပ်ဖျားလေးသွင်းထားရုံပါပဲ ။