အခန်း (၁၀၂) : သခင်းးး မြန်မြန်း ထုထုလည်းတော်တော်ရွှဲးးးနေးးးပြီးးး ။
သခင်းးနော် တော်တော်းးးကိုစိုနေတာ ။ မပြီးတော့ဘူး ။ အရည်တွေအများကြီးအများကြီးထွက်နေလို့ ထုထုလည်းရွှဲကုန်ပါပြီနော် ။
သခင့်အရည်တွေသာလှောင်ထားရင် ထုထုဆယ်ဘဝလောက်ဗိုက်ပြည့်အောင်စားသောက်လို့ရနေပြီးးး ။
"သခင်းးးး မငိုနဲ့တော့လေးးး ထုထုအရမ်းအေးလာပြီနော "
Alpha က မျက်ရည်ကြားကနေ တစ်ချက်ပြုံးရင်း ယုန်မွှေးနုနုလေးတွေ အဆုတ်ထဲရောက်တဲ့အထိရှုသွင်းမွှေးကြူလိုက်တယ် ။
"ပြောပါဦး ကိုယ့်ကိုမလွမ်းဘူးလား အချစ်ဆုံးလေးရဲ့ "
"အား အား ဟော်နီနော အမွှေးတွေနဲ့ ယားဒယ်း "
"ဟောဗျာ "
Alpha က လျှာပန်းရောင်သေးသေးလေးနဲ့ ယုန်ရိုင်းလေးရဲ့ ပွယောင်းသွားတဲ့အမွှေးတို့ကိုအသာလျက်ပေးတယ် ။
"သခင်းး အမွှေးတွေထူတာနော "
တစ်တီတူးလို့မဝတဲ့သူတို့ကအချိန်တော်တော်ကြာတဲ့အထိလုံးထွေးနေခဲ့တယ် ။
ရှောင်းကျန့်တို့ပင်ပန်းပြီးပြန်လည်အိပ်မောကျသွားခဲ့တာနေရောင်အတော်ထွက်လာချိန်မှပဲ ပြန်လည်နိုးလာတော့တယ် ။ ရှောင်းကျန့်ဘေးက အမျိုးသားကိုကြည့်ရင်း ရှက်ရွံ့စွာနဲ့ပြုံးလိုက်မိတယ် ။ မမတို့ကိုသူဘယ်လိုပြောပြရပါ့ ။ ဆေးရုံကနေနိုးထလာထဲကသူ့သိတ်တွေတစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေခဲ့တာ ။ သူ့ရင်ထဲမှာရောသူ့ဘဝထဲမှာရော
လူပိုလေးတွေရှိနေခဲ့တာ သူဘယ်လိုများမေ့လျော့ခဲ့ရက်ပါသလဲ ။
"ထတော့"
"ထတော့လို့ "
"ဘာလို့လဲ တစ်ညလုံးလုပ်ပေးထားရတာ ပင်ပန်းနေ "
"တော်တော်တတ်လာတယ်နော် လူဝင်လာရင်ပြဿနာတက်မယ် "
"ဟုတ်ပါပြီ... ဆိုတော့ ပြောပါဦး အခုအကုန်မှတ်မိသေးလား "
"လွမ်းနေတာ ... အခု ဘယ်လိုခေါ်ရမလဲ "
"ဘယ်လိုခေါ်ချင်လို့လဲ "
YOU ARE READING
Xiao Tu Tu and Leo
FanfictionBJYX FANFICTION YIZHAN YIBO- GONG XIAO ZHAN-SHOU M-Preg
