WANGXIAO

Part 14: قول میدم

هلوووو ملووووو گااااایز😘😘

احوال محوالتوووووون؟؟؟😎😎

بنده که خوبم فقط این هفته انقدر کار کردم و بیخوابی کشیدم که نابود شدم🙄🙄🙄

دلیل بیشتر بیخوابیامم توله خوشگلیه که تازگی زندگیمو شیرین کرده و واقعا دوست داشتنیه و عاشقششم... فقط خیلی سحرخیزه متاسفانه هفت صب بیداره تا خود یک شب🥺🥺

تازه جیش میکنه صدام میزنه پاکش کنم😎😎

حال کردید تربیتو؟ تازه یه ماهه اوردمش یه کاری میکنم بیاد جام داستان بنویسه حالا ببینین😎😎😎😎

سخن کوتاه کنم برید بخونید که جونم بالا اومد واسه این پارت و اگر راضی نباشم از ووت و کامنتا باور کنید که جدی میگم یه هفته نمینویسم و حالتونو میگیرم😁✌😛

انتخاب عکس دلیل خاصی نداره فقط از زیباییش لذت ببرید

برید برید بخونید منم برم به کار و بدبختیم برسم

.............................................

_ژان ژان؟

صدای مهربان آشنایی او را از عالم رویاهای نامفهومش نجات داد و به واقعیت بازگرداند. چشمانش را که باز کرد، چند لحظه تا کامل شدن تصویر لبخند آرامش بخش مادرش طول کشید: مامان خوشگلم!

چشمانش را بست و با گرفتن دستان مادرش، شیائو مینگ، او را در آغوشش گرفت و دستانش را دور بدنش محکم کرد. سر مادرش را که روی سینه‌‌اش قرار گرفته بود بوسید: خانم شیائو دلت برام تنگ شده بود نه؟

خانم شیائو که در مقابل فقط سعی میکرد نگرانیش را برای ژان و روزهایی که دور از او گذرانده بود پنهان کند، در همان حالت انگتانش را روی بازوی ژان گذاشت و نیشگون محکمی از او گرفت که فریادش را دراورد. مادرش را رها کرد و خانم شیائو سر جایش نشست: حقته انقدر نیشگونت بگیرم تا سیاه و کبود شی و نتنی پاتو از خونه بذاری بیرون!

ژان در حالی که بازویش را میمالید نشست: راضی به این همه ابراز احساس و نگرانیت نبودم به خدا!

خانم شیائو سینی سوپی که برای رفع خماری ژان پخته بود روی پایش گذاشت و ژان با اشتها شروع به خوردن کرد. سعی داشت از نگاه مادرش طفره رود مبادار سوالی که نمیخواهد جواب دهد از او بپرسد.

_واای... واقعا خوبه... حالم جا اومد.

اما هنوز چیزی بود که باید در مورد آن از مادرش میپرسید: اووم... مامان.. میگم که.. من دیشب زیادی مست بودم.. چجوری اومدم خونه؟

خانم شیائو سرش را به نشانه تاسف تکان داد: باید خدارو شکر کنم دختر نیستی وگرنه باید راه میفتادیم دنبال بابای بچه بگردیم!