အပိုင္း (25)

200 12 12
                                    

ကြၽန္ေတာ့္အခ်စ္ၿပိဳင္ဘက္က ကြၽန္ေတာ့္ေယာက္်ားျဖစ္လာတယ္

အပိုင္း (25)

ဝမ္ေလးတစ္ေယာက္အခုတေလာ ေနလို႔ထိုင္လို႔မေကာင္းျဖစ္ေနခဲ့သည္။ သူအရမ္းႀကိဳက္တဲ့အစားအေသာက္ေတြကိုေတာင္မွ မစားႏိုင္ေတာ့ပဲ စားၿပီးတာနဲ႔ထိုးအန္ေနေတာ့သည္။ ေ႐ွာင္းလည္းအလြန္စိတ္ေသာကေရာက္ေနရ၏။ ဝမ္ေလးကတစ္ခ်ိန္လံုးအန္ေနတာေလ။ ၾကည့္ပါအံုး..မ်က္ႏွာလဲျဖဴေဖ်ာ့ေနတာပဲ။ ေဆးခန္းသြားမယ္ဆိုေတာ့လည္းမသြားခ်င္။ ဒီေန႔ေတာ့ေ႐ွာင္းကုမၸဏီကိုေစာေစာထြက္လာခဲ့၏။ ျမန္ျမန္အလုပ္လုပ္ရင္ ျမန္ျမန္အလုပ္ဆင္းမယ္ေလ။ အိမ္မွာဝမ္ေလးကေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာ။ အခုေတာင္သူဘယ္လိုေနေနမလဲမသိ။ ဟာ..အိမ္ျပန္ခ်င္လိုက္တာ.. ဒါေပမယ့္အလုပ္ကလည္းမၿပီးေသးဘူးဟ..ဟူး. ျမန္ျမန္လုပ္ရမယ္။ ဒါမွအိမ္ကိုျမန္ျမန္ျပန္ႏိုင္မွာ..။

ဒါေပမယ့္ခါတိုင္းထက္ကို သူ႔ရင္ထဲမွာဆစ္ခနဲဆစ္ခနဲျဖစ္ေနၿပီး ရင္ထဲကထုထည္ကေလးလံလာတာေၾကာင့္ အိမ္ကိုဖုန္းေခၚၾကည့္လိုက္သည္။

"ဟယ္လို"

"ဟယ္လိုသခင္ေလးေ႐ွာင္း"

"အန္တီက်န္း..ဝမ္ေလးေရာ.."

"သခင္ေလးဝမ္က မနက္ကတည္းကေနေအာက္ဆင္းမလာတာမို႔ အေပၚထပ္သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ အန္ေနတဲ့အသံေတြၾကားေနရတာ အဲ့တာေၾကာင့္ေဆးသြားေပးမလို႔လုပ္ေနရင္း. သခင္ေလးဖုန္းေခၚလာတာနဲ႔တိုးသြားတာ."

"ဒါဆို.ေဒါက္တာျမန္ျမန္ေခၚလိုက္ေလ."

"ဟုတ္..ကြၽန္မလည္းအခုပဲေခၚေတာ့မလို႔ပါ."

"အင္း. ကြၽန္ေတာ္အခုပဲျပန္လာခဲ့မယ္. ဒါဆိုဒါပဲေနာ္."

"ဟို..အလုပ္ေတြက"

"ဟိုမွာ.ငါ့ေယာက္်ားတစ္ေယာက္လံုး ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာကိုငါကဘယ္လိုလုပ္ တစ္ေနကုန္အလုပ္ပဲထိုင္လုပ္ႏိုင္မွာလဲ. သြားၿပီ.က်န္တာမင္း႐ွင္းလိုက္ေတာ့.  "

ေ႐ွာင္းကလည္း ကားပါကင္ကိုုေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြနဲ႔ အျမန္ေလွ်ာက္သြားၿပီး ကားထဲဝင္၍အိမ္ကိုေမာင္းသြားခဲ့သည္။

 ကျွန်တော့်အချစ်ပြိုင်ဘက်က ကျွန်တော့်ယောက်ျားဖြစ်လာတယ်[COMPLETED]Where stories live. Discover now