အပိုင္း(37)

138 8 0
                                    

ကြၽန္ေတာ့္အခ်စ္ၿပိဳင္ဘက္က ကြၽန္ေတာ့္ေယာက္်ားျဖစ္လာတယ္

အပိုင္း (37)

ဝမ္မားတို႔ေရာက္ေရာက္လာခ်င္း အရင္ဆံုးေမးတာကဝမ္ေလးကိုပင္။

"ဝမ္ေလးေရာ သူဘယ္လိုေနေသးလဲ"

ေ႐ွာင္းကဝမ္ေလးရဲ႕ေစာင္ကိုေသခ်ာျပင္ေပးၿပီး
"စိုးရိမ္စရာမ႐ွိေတာ့ပါဘူးတဲ့မား"

"ေတာ္ေသးတာေပါ့"
ဝမ္မားအခုမွသက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္။

ထိုအခ်ိန္မွာnurseမက ကေလးတြန္းလွည္းေလးျဖင့္ ကေလးကိုသယ္လာသည္။
ေမြးထားတာကသမီးေလးတစ္ေယာက္။ ေ႐ွာင္းနဲ႔ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတူသည္။ ကေလးက.ေလနဲ႔ထိေတြ႔ရေတာ့ အစက႐ွံု႔တြေနတဲ့အသားအရည္ေလးက တျဖည္းျဖည္းပန္းေရာင္သန္းလာသည္။

ကေလးကဝမ္ေလးလိုအသားျဖဴေတာ့ ေ႐ွာင္းပုခက္ထဲကေနခ်ီလိုက္တဲ့အခါ က်ိဳးပဲ့သြားေတာ့မည့္သေယာင္ျဖစ္ေနသည္။

"ကေလးကိုေသခ်ာထိန္းကိုင္ေလ "
ေ႐ွာင္းမားကဆူသည္။ ဘယ့္ႏွယ္..ကေလးကိုဘယ္လိုကိုင္ထားလဲမသိ။ သူမကေ႐ွာင္းကိုမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ၿပီး ေ႐ွာင္းလက္ထဲက ကေလးကိုအသာအယာေပြ႔ခ်ီလိုက္သည္။

"လူေခ်ာေလးပဲ ဖြားေျမးေလးက"
ေ႐ွာင္းမားကထိုသို႔ဆိုေတာ့ ဝမ္မားပါမေနႏိုင္ကေလးကိုလာျမဴေတာ့သည္။

"ကေလးကဝမ္ေလးနဲ႔ေတာ္ေတာ္တူတယ္ ဝမ္ေလးငယ္ငယ္ကနဲ႔တစ္႐ုပ္ထဲပဲ"

ေ႐ွာင္းမားကျပန္ပက္ေျပာလိုက္သည္။
"ဘယ့္ႏွယ္.သားေ႐ွာင္းနဲ႔တူတာပါ ႏွာေခါင္းကိုၾကည့္လိုက္ သားေ႐ွာင္းနဲ႔တစ္ထပ္ထဲပဲ"

"သားဝမ္နဲ႔တူတာပါဆို"

မားႏွစ္ေယာက္ျငင္းခုန္ေနတုန္း ဝမ္ေလးအင္းအဲလုပ္ၿပီး သတိရလာၿပီ။ အလင္းကစူးေနသျဖင့္ ျပန္မွိတ္လိုက္သည္။

"မား ဝမ္ေလးသတိရလာၿပီ"

"မား..ေရ.."

ေ႐ွာင္းလဲေရေႏြးအျမန္စပ္ၿပီး ခြက္ကိုပိုက္တပ္၍ဝမ္ေလးကိုေသာက္ေစသည္။

 ကျွန်တော့်အချစ်ပြိုင်ဘက်က ကျွန်တော့်ယောက်ျားဖြစ်လာတယ်[COMPLETED]Where stories live. Discover now