Delaney
A MONTHS AFTER...
Next week is the start of our classes. We're already second year college! Na-survive namin ang isang unang taon sa kolehiyo. Thank God!
Celestine and I are planning to get married after I graduated. Yes, agad-agad. Hindi na kasi kami makapag-antay. We're already living in the same roof. Pinag-ipunan namin 'to pareho. Ginawan na rin ng paraan ni Miss Khea yung sitwasyon namin. Teacher and student's relationship is already legal. Kaya malaya na kaming gumalaw ni Tine. Naiwasan na rin ang kalalapit ng mga lalaking estudyante sa kaniya para manligaw when we announced that we're in a relationship.
Hindi na talaga ako magtataka sa mga kaya pang gawin ni Miss Khea. She's as powerful as her aura. Nalaman ko rin na kahit sa labas ng unibersidad na ito ay kinakatakutan siya.
Pinakiusapan siya namin pareho ni Tine about this and gladly hindi naman siya nagdalawang-isip na pumayag.
Nakauwi rin kami pareho ni Pat ng medalya last year in Taekwondo. Nalaman kong Taekwondo player din pala yung Max. Magaling siya. Ang liksi ng katawan niya. Ang bilis niya rin gumalaw. Buti hindi kami nagkalaban, dahil kung nangyari man iyan. Bugbog na, talo pa.
But I've heard she'll be studying abroad but I don't know what happened. Nakilala ko rin yung Miss Isabelle na tinutukoy na girlfriend ni Max. Maganda nga siya. Mas maganda pa siya kay Miss Antonia. Pero syempre, mas maganda ang Tine ko.
Naging magkaibigan na rin kami ni Max. Mabait siya at makulit. Pero hindi kami ganun ka-close talaga. After nung last encounter namin nung birthday ni Cha hindi na kami nagkita pa.
Nandidito kami ngayon sa park ni Tine, having picnic as she wished. She's peacefully sleeping on my lap. While I am busy staring at the kids playing around. Naalala ko tuloy yung childhood ko, hindi ko na-experience iyan. My parents don't let me play outside before because of my asthma. Bawal kasi ako mapagod kaya school-house lang ako nun. Ni anino ng playground hindi ko alam.
I stopped on my track when someone tapped my nose. When I divert my gazes on someone who did that, it was a little girl. She's so cute.
"Hi atwe pweri! Fo you!" Said the little girl sabay abot ng tatlong red roses with a note. I smiled at tila nag-iba ang takbo ng puso ko sa hindi malamang dahilan.
"Who's this from, baby?" I asked sweetly. Gosh, she's so cute. Ang bubbly ng cheeks niya. I wanna pinch it. Pero baka pagalitan ako ng nanay. Lol.
"Thet pweri lady!" She replied sabay turo sa direksiyon ng malaking puno. When we divert our gazes on that direction, nakita ko pa ang agad na pagtago niya. Hindi ko nakilala. Basta maliit ang katawan niya at matangkad. Sabi ng bata lady daw e, so babae. Naka-all black kasi siya ta's napakalayo ng kinatatayuan niya kanina kaya hindi ko siya naaninag masyado.
"Can you thank her for me, baby?" I asked a favor and caressed her cheeks. She's blushing while nodding. Ang cute cute talaga!
Sarap kidnappin e. Iuwi kaya namin 'to ni Tine? Lol.
Right after that, she ran towards that direction. Susundan ko pa sana ng tingin pero naramdaman ko na ang paggalaw ni Tine kaya napatingin ako sa kanya.
Tulog pa rin pala. What a sleepy head!
I caressed her cheeks and kissed the tip of her nose to her forehead and whispered, "I love you."
Bumaling naman ang atensiyon ko sa bulaklak ng maalala na may note pala doon. I immediately open it at binasa ang nakasulat.
"I miss you..."
