Delaney
I was about to get out of our room when I heard her call my name.
"Stay, Bautista." I don't know pero parang may double meaning yung pagkakasabi niya nun. Kaya takang tumingin ako sa kaniya. Hinintay kong makalabas ang huling kaklase ko bago isinara ang pinto, utos niya.
Lumapit naman ako habang sobra kung kumabog itong aking puso. Kinakabahan na naman ako. Nakakatakot talaga siya sobra.
When I turned my gaze on her, I saw how her face softened. I can see lots of emotions there. Pero isa ang nangibabaw sa kanilang lahat---pagkasabik.
"Y-yes, ma'am?" I asked ng makalapit na ako sa kanya.
"How are you?" She asked at tumayo.
"I-I'm good, m-ma'am." Umatras ako ng lumakad siya papalapit sa akin. Hanggang sa naramdaman ko na lang ang malamig na semento sa likod ko.
"Didn't you missed me?" She asked playfully while smirking.
"W-what do y-you mean, ma'am?" Kinakabahan ako. Dahil sa tingin ko ay may hindi magandang mangyayari.
Akma niya sana akong hahalikan when I pushed her away. Nakita ko ang pagkagulat sa mukha niya. Muntik pa siyang matumba sa sahig.
"I-I'm sorry, ma'am. Matagal ko na po itong tinapos. Celestine and I are already in a relationship. Ayaw ko siyang gaguhin." Kinakabahan kong pahayag.
I saw how she smirked at me, nakita ko rin ang pagdaan ng lungkot sa mga mata niya pero agad rin iyong nawala. Napakagaling niya talagang magpanggap.
"Wow. As far as I remember, the last time we parted, you said hindi tama ang ginagawa natin because you are my student and I am your professor. Tapos ngayon malalaman ko kayo na pala ng Celestine na iyon?!" She sighed. Guilt is visible in her eyes.
"I'm s-sorry, ma'am. It's just that, I can't like you back anymore. Gusto ko na si Celestine nun."
"What a lame reason, Bautista!" She's now raising her voice na ikinagulat ko. "Love at first sight, eeeh?" She acted like she wanna puke.
"Miss, why are you acting this way?" Naiinis na tanong ko.
"You know the reason, Bautista." Her face is now serious. Kinabahan tuloy ako ulit.
"That you like me?" Natatawang tanong ko. "Have you remember what you said noon? Ikaw ang unang nagsabi, 'It isn't right, Bautista. You are my student and I am your Professor. This shouldn't happened'." Ginaya ko pa kung paano niya sabihin iyon. "Are you aware na sinaktan mo ako sa sinabi mong yun? Ta's after you said that, maya-maya ginawa na naman natin ulit. I said to myself, wala kang isang salita and I don't wanna settle for less anymore. Kasi feeling ko, laro-laro lang iyon sa 'yo. I admit, I did liked you pero nawala iyon sa isang iglap after you said those. Don't act na parang ikaw yung victim dito, you're the one who did the first move. You're the one who kissed me first, 'di ba? Naaalala mo pa ba iyon? May gusto na ako sa 'yo nun, Natalia. Natatakot lang akong aminin kasi baka tapusin mo kung ano mang mayroon tayo. Kaya nakuntento ako as your f*ck buddy. Like what I've said, dun nagbago ang pagtingin ko sa 'yo. Tagos sa puso e, kitang-kita ko rin ang pagsisisi sa mukha mo nun. At sa tingin mo ba, sinong tanga ang papayag na maging f*ck buddy ng isang propesor na alam niyang ikakapahamak niya---ako lang, Natalia!" Ewan ko kung bakit ako naiiyak ngayon. "And yes, it was love at first sight, I am pertaining to Tine." Kumawala ang mainit na likido na kanina ko pa pinipigilan.
I saw how her face softened. Akma sana siyang lalapit sa akin but I stopped her.
"I-I'm sorry..." Humihikbi na siya.
"I am asking you a favor, Miss. Please, stop your nonsense. Tine and I are happy, please don't ruin it." Ngumiti ako ng pilit, ramdam pa rin ang sakit, wiped my tears at walang pasabing lumabas na ng kwarto.
I heard her calling my name pero pinasawalang bahala ko na. Ayaw ko ng makarinig pa ng walang kwentang mga salita galing sa kaniya. Tama na iyon.
Sh*t! I still have classes to attend tapos nag-aksaya lang pala ako ng oras sa kaniya.
