Parang kailan lang noong nalaman kong buntis ulit ako and now after six months nang makapanganak ay mayroon na kaming healthy baby boy.
Mahirap magbuntis at manganak but everything is worth it after you'll see the baby you carried for nine months.
Me and Rouver were a hands on parents at hindi kami naghire nang mag-aalaga sa anak namin. Gusto kasi naming kami talaga ang mag-alaga sa kanya para masubaybayan talaga namin ang paglaki niya.
Nagsasalit salitan kaming dalawa sa pag-aalaga pero minsan kapag busy siya sa trabaho o kapag sobrang pagod ay ako ang nag-aalaga. Though minsan kahit nga pagod pa siya ay pinipilit niya parin ako na siya nalang ang umasikaso sa baby namin kasi ayaw niyang mapagod ako ng husto. Hindi naman ako makatanggi minsan kasi nag-iinsist siya lagi.
"I'm so happy that we've been given this chance to have him babe. I thought hindi na talaga mangyayari ito after what happened before." I told Rouver while we are happily glancing at our son who were peacefully sleeping in between us here in our bed.
"Hmm..God is really good to us right kasi ibinigay niya sa atin si Vier kahit hindi natin inaasahan." He said and I nodded.
"Yeah..your right and look at him, he's really a little version of you." Napapangiting sambit ko
"Ah-huh! The only difference is that his skin is the same as yours."
Kamukhang kamukha niya kasi talaga ang anak namin at tanging kulay lang nang balat ang nakuha sa akin. Even Rouver's eye color ay namana niya rin ng anak namin which really made me so happy. Sa lahat kasi ng feature's sa mukha ng asawa ko ay yung mata niya talaga ang nagugustuhan ko noon paman.
"Thats unfair though."
"Masyado mo kasi akong mahal kaya ako talaga ang kamukha ni baby." Aniya sabay kindat sa akin.
"Obviously babe tsaka sayo ko siya pinaglihi kaya ganon."
I said at naalala ko naman minsan na lagi lang akong nakadikit sa kanya at ayaw kong umaalis sa tabi niya. I even cried before nang halos isang araw ko siyang hindi nakita dahil naging abala siya sa trabaho.
"Oh right and I'm happy for that babe." Aniya at mabilis akong kinabig para mapatakan ng isang masuyong halik sa labi.
Napangiti nalang ako tapos ay sumandal sa balikat niya saka napahikab.
"Already sleepy?"
"Yeah.."
"Then sleep. Ako na ang bahala kay Vier." Tumango naman ako bilang pagpayag at automatikong naipikit ang mga mata saka nakatulog agad.
I was peacefully sleeping for I don't know how long when I suddenly awaken by my son's cry.
"Whats the matter my little bud? Are you hungry? Mommy still needs to sleep but I have here this milk in the bottle. Should I feed you with this one instead hmm?" I heared Rouver said while talking to our son as he tried to fed him with the milk that I stored in a baby bottle.
I am breastfeeding our baby but if I am asleep or if I have something to do somewhere ay nagstostore ako nang gatas ko para may mainom parin siya.
Tiningnan ko naman ang mag-ama ko and it looks like Baby Vier still cried because he doesn't want to drink on his baby bottle.
Napangiti nalang ako and then mabilis na bumangon dahilan para mapansin ako ni Rouver na gising na.
"Babe..did Vier wake you up?"
"Yeah. Give him to me at ako na ang bahala. Mukhang nag-iinarte ang little boy natin eh."
"Okay." Agad naman niyang sagot hen a little while later nang mapadede ko na si Baby Vier sa akin ay tumahimik na agad ito.
CZYTASZ
Big Chances (An Inevitable Love) ✔
Krótkie OpowiadaniaChance. Sino nga ba ang pwede o hindi pwedeng bigyan ng tsansa sa dalawang taong parehong nakagawa ng mali sayo? Yung taong minahal mo higit pa sa buhay mo o ang taong mahal ka at hindi ka iniwan kahit kailan. O kaya naman ay pareho? Mistake is a mi...
