මෙය මාගේ මනඃකල්පිතයක් පමණි. සැබෑ ජීවිතයේ අයවලුන් හා ඒහා සබැදි ස්ථාන මෙම කථාංගයට කිසිදු සබදතාවක් නොමැති බැවින් ඒවා සම්බන්ධ කර නොගන්න.
උදෙන්ම යන නිසා කාල නැතුව ඇතිනෙ වෙලාවට කන්න බලන්න කොහෙ ගියත් රෑ වෙන්න කලින් ආපහු ගෙදර එන්න ........"
කා එකට නැගලත් මට මතක් වුනේ බැල්කනි හොරාගෙ වචන ටික වෙද්දී හිතේ තියෙන ලොකු බරක් ඒ වචන වලින් ටිකෙන් ටික අඩුවෙනව වගේ දැනුන.
*************************************
මගෙ ආචුට වගේම අම්ම අප්පච්චිටත් පින් ලැබෙන්න කියලා හිතල ඒ තුන්දෙනාම වෙනුවෙන් අටපිරිකරවල් තුනක් දළදා වහන්සේට පූජ කෙරැව මම නුවර වැව ලගට ඇවිදන් ආවෙ හිතට සැනසීමක් දැනුන නිසයි..... හිත ඈතට ඇදිල යද්දී මම දැක්කේ පාරෙ කොනකට වෙලා මේ අව් කාශ්ටකේ පොඩි දරැවෙකුත් වඩාගෙන හදුන්කූරැ පෙට්ටි විකුණන ගෑනු කෙනෙක්ව.... ටිකකින් පොඩි එකා බිමට බැහැල පොඩ්ඩ වෙලාවක් වටේ කැරකි කැරකි ඉදල එයාගෙ අම්මට අත දික්කර කර මොනවදෝ පෙන්නුව ...... ......මං බැලුවෙ ඒ දිහා වෙද්දී .... එතනට ටිකක් එහාට වෙන්න තිබුණ කඩල කරත්තයක් දිහාට ඇගිල්ල දික්කරල පෙන්නුව පොඩිඑකාගෙ මූණ මැලවිල ගියේ එයාගෙ අම්ම දිහා බැලුවම කියල මට හොදටම තේරැන. ..... ..... තාම අද දවසෙ බිස්නස් නැති නිසා ඒ අම්ම ගාව පොඩි එකාට කඩල අරන් දෙන්න සල්ලි නැතුව ඇති . ..... ඒ දරැව ගැන මට දුකයි ඒ වගේම සතුටුයි.... මොකද ... උඹට ජීවත් වෙන්න සල්ලිභාගෙ නැති උනත් උඹෙ අම්ම උඹව කොහෙ හරි අස්සක් මුල්ලකට විසික්කන්නැතිව ජීවත් කරවනව .... අඩුම ගානේ දුප්පත්කම කියන සාධකය ඇරැනම මං ගාව නැති ගොඩාක් වටින දේවල් උඹට අයිතියි පොඩි එකෝ..... ඒ අතින් මට වඩා උඹ වාසනාවන්තයි. ... මට පුළුවන් විදියට ඒ පුංචි හිතේ ආසාවත් ඉෂ්ට කරන්න හිතන් මම කඩල කරත්තය ලගට ගිහින් කඩල ගොටු දෙකක්ම ගත්ත වෙනකොට මම අර පොඩි එකා ලගට ගිහින් කඩල ගොටු දෙකම දික්කරා ..... ........ පොඩිඑකා මං දිහා බලල අම්ම දිහා බැලුවෙ හරියට ගන්නද එපාද කියල අහන්න වගේ......
"ගන්න බබෝ......... " ආයෙමත් මම පොඩි එකා දිහාට කඩල ගොට්ට දික්කරන ගමන් කතා කරා. ....
" අනේ මහත්තයො අපිට සල්ලි නෑ මහත්තයො .....තාම බිස්නස් උන් නෑනෙ. .... ටිකක් දවල් වෙලා මං දරැවට අරන් දෙන්න හිටියෙ. ....."
