මෙය මාගේ මනඃකල්පිතයක් පමණි. සැබෑ ජීවිතයේ අයවලුන් හා ඒහා සබැදි ස්ථාන මෙම කථාංගයට කිසිදු සබදතාවක් නොමැති බැවින් ඒවා සම්බන්ධ කර නොගන්න.
"යමු ඇතුලට. මල්ලී ....... "
උන් දෙන්නට අක්කත් එක්ක කතා කරන්න දීල නෙතීෂ්ගෙ අක්කගෙ අතේ අඩඅඩා උන්න පොඩ්ඩවත් අතට ගත්ත මන් නලව නලවම කැෆේ එකෙන් එලියට ආව. .... ....... වටේටම තියෙන වාහන අනම් මනම් පෙන්න පෙන්න ඉද්දී ඇඩිල්ල නතර කෙරැව පොඩ්ඩ චුට්ට වෙලාවක් යද්දී මගෙ උරහිසට බර වෙලා නිදන් උන්න. ..... එහෙමම ඒ මූණට පුංචි හාදුවක් තිබ්බ මම පරිස්සමට එයාව හරහට වඩාගත්ත.. . ....... ...........
*************************************
පොඩිඑකා හරි අහිංසක විදියට නිදන් උන්න. ........ ඒ මූණ අස්සෙන් මට මැවිල පෙනුනෙ කවීෂ අයියගෙ දරැවගෙ ඒ මූණ වෙද්දී නොදැනිම මගේ ඇස් වලට කදුළු ඉනුව..... .... .... දරැවෙක් කියන්නෙම පවුලකට සම්පතක් කියන සමාජෙක මොන දහදුරා වැඩකරත් පිලිගන්න දරැවො ඕනතරම් උන්න .......ඒවගේම සම්මතේකින් තොර ආදරේකදි පිටමන් කෙරැව දෙමව්පියො ඕන තරම් උන්න. ....හරියට උන්දෙන්නගෙම අම්ම තාත්ත වගේ..... ........ මන් දන්න විදියට උන් දෙන්නා ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ පවා කිසිම දහදුරා වැඩක් නොකරපු උන්දෙන්නෙක්...... දෙමව්පියන්ගෙ කීමට උන් දෙන්න පිටින් ගියේ මේ කාරණේදි විතරමයි......... ඒක හරියට කිරිකලේට ගොම බින්දුවක් එකතු වුනා හා සමාන උනා. ..... උන් දෙන්නම උන්ගෙ සම්බන්ධෙදි අන්ත අසරණ උනා........ ........
" අනූ අයියා. .. . ..... ඔයා මොනවත් කෑවෙවත් නෑනෙ. ...... "
නෙතීෂයගෙ පොඩි බඩ්ඩ මාව හොයන් ආව වෙනකොට තාමත් මගෙ අතේ නිදා උන්න පොඩිඑකාව මම නලව නලවම උන්න.....
" ඒ මොනවද බන් ඔය ඉස්සි ඉස්සි හොයන්නේ.... "
" අනේ.... කවුද ඔයා දිහා බලාන හිටිය ඒයි...... අර අතන කලු කා එකට එහා පැත්තෙන් හිටියෙ ......
මොනා වුනත් හැන්ඩ්සම් කොල්ලෙක් අප්පා...
.... "
" කොල්ලෙක්ද කොලුතාත්තෙක්ද .... "
" අනෙ විහිළුවට නෙමෙයි ඒයි.....මම ඇත්තටම දැක්කනෙ...... මොකා වුනත් හරි දුක හිතෙන විදියට තමා බලන් උන්නෙ. ........ සමහර විට දරැවෙක් නැති තාත්තෙක්ද කියල කවුද දන්නේ. .... ....... "
