මෙය මාගේ මනඃකල්පිතයක් පමණි. සැබෑ ජීවිතයේ අයවලුන් හා ඒහා සබැදි ස්ථාන මෙම කථාංගයට කිසිදු සබදතාවක් නොමැති බැවින් ඒවා සම්බන්ධ කර නොගන්න.
ආ..චූ....... මම ඔයාගෙ පොරොන්දුව රැක්ක..... මොනදේ නැතිවුනත් මම තාම ජීවත් වෙනව.....මේ බලන්න ..... මම....මැරි මැරී විදවනව...... මට කියන්න තවත් මේ පො....රො...න්...දුව මම ර...කි...න්න ඕන ද.......... මට මහ...න්....සියි..... අම්මේ ....... පුංචි කාලෙ වගේ බැරිද මාව ඔය උකු....ලෙ තියල න...ලව....න්න. .... "
මම ඇඩුවා. ...... සොහොන බදාගෙන ඇඩුවා. ....... දණගහල වැන්ද මම ආයෙමත් එන්න හැරැණ . ....... ........
*************************************
ගෙදරට ඇවිත් එහෙමම ඇදේ උඩුබෙලි අතට වැතිරැන මම ඔහේ සිවිලිම දිහා බලන් උන්න. ...... ........ ..... සාක්කුවෙ තිබුන පෝන් එක එක දිගට රින්ග්ස් යන්න ගත්ත වෙනකොට ස්ක්‍රීන් එක දහාවත් නොබැලුවෙ කවුද කියලා දන්න නිසාමයි . අරැන් දෙන්න. ......
" හෙලෝ...... "
" ඔහෙ අවුලක් නෑනේ ද බන්...... ගියවැඩේ ඉවරනම් මොකද බන් තාම උඹ ඔහෙට වෙලා කරන්නේ. ..... පරිස්සමට ගෙදර වරෙන්. ......"
ගෙදර. ...... උන් දෙන්නට අමතක වෙලා මම දැන් ඉන්නෙත් මගෙ ගෙදර කියල ........ එක අතකට උන් දෙන්නා හරි....... මට කොහොම උනත් උන් දෙන්නට ඒක උන්ගෙ ගෙදර..... එකෙක් නැති උනාම ඌ එනකන් තනිරකින.... ...... කෑමක් හරියට හදාගන්න බැරිව රණ්ඩුවෙන........අඩන.... හිනාවෙන.... වැටුනත් නැගිටින්න අත දෙනආදරයක් එක්ක කොහොම කොතන උන්න උනත් ..... උන් දෙන්නට ඒක ගෙදරක්ම උනා...... ......
" නෙතීෂ් අනෙ මටත් දෙන්නකෝ ..... "
එහාපැත්තෙ නෙතීෂ්ගෙ පොඩි කුරැ කුරැව මට කතාකරන්න වලි කනව...... ඕක තව ටිකකින් නෙතීෂයගෙන් ගුටි කනව. ......... ඒත් ඒ හැමදේම ආදරේට විතරක් සීමා වුනා.......
" තාම ඉවර නෑ බන්...... මෙහෙ හෙඩ් ඔෆිස් එකේ පුංචි පුංචි අවුල් ටිකක් ලෙහන්න තියෙනව ඒ ටිකත් ඉවර කරල දාලම එන්නම්. ....... "
" හරි.... ඒත් උඹ මොකක් හරි අවුලකින් නේද ඉන්නෙ. ....... මොකද උනේ කියපන්........ "
"මම අද එයාව දැක්ක බන්...... cemetery එකට යන්න යද්දි අහම්බෙන් වගේ දැක්කෙ........ පුංචි එකෙක්ව අතේ තියාන නලවනව....... එයා දැන් තාත්තා කෙනෙක්. ........ අංකල්ගේ බලාපොරොත්තුව අවසානෙ ඉෂ්ට වෙලා බන්....... "
