මෙය මාගේ මනඃකල්පිතයක් පමණි. සැබෑ ජීවිතයේ අයවලුන් හා ඒහා සබැදි ස්ථාන මෙම කථාංගයට කිසිදු සබදතාවක් නොමැති බැවින් ඒවා සම්බන්ධ කර නොගන්න.
මො... මොනවද මේ කියන්නේ ඒක වෙන්න බෑ.... බෑ...... කොහොමද එහෙම. ....... ආපහු හැරිල මම කාමරේට දිවවුනෙ ඉබේටම වෙද්දී ඒ ඇහුන හැමදෙයක්ම මට ආයෙමත් මතක් වෙන්න ගත්ත. ..... කොහොමද එහෙම වුනේ ..... කොහො...මද.........
මට මං ගැනම ආව කේන්තියට කාමරේ තිබුනු හැම බඩුවක් කුඩුවෙලා විසිවෙලා යද්දී බැල්කනි එකට ආව මං හිරකරන් හිටිය දුකට කෑ ගැහුව වෙනකොට මගෙ අම්ම අප්පච්චි මගෙන් වෙන්කරපු උන්ට හෙණ ඉල්ලුව....
*******!*****************************
උදේ ඉදලම කලුකරල තිබුනු අහසටත් දැන් ඒ බර උහුලන් ඉදල එපාවෙලා ද කොහෙද මගෙ කදුළුත් හේදිල යන්නම හෙන ගගහ වහින්න ගත්ත. .....
"ඇයි දෙයියනෙ ඇයි..... ඇයි ....... මටම මෙහෙම වුනේ..... එයාලව මරල දාල ඒක බොරැ නේද ...... ඒක ඇක්සිඩන්ට් එකක් විතරයි නේද ....... අනෙ ආචූ මට කියන්නකෝ....... ඒ ඇහුන දේ බොරැ නේද. ........ ඇයි.... ඔයත් මගෙන් මේ දේ හැංගුවෙ. .... .....ආහ්හ්හ්හ්හ්හ්.
මටම රිදෙනකං කොන්ක්‍රීට් පොලොවට ගැහැව්ව මම අන්තිමේට එතනම බිම වැතිරැනා.... පැයක් දෙකක් නෑ ඊටත් වඩා මම එහෙමම සිමෙන්ති පොලොව බදන් අඩන්න ඇති..... .. අවසානෙට මට මං ගැනම ඉතිරිවෙලා තිබුනේ පසුතැවිල්ලක් මෙච්චර කාලෙකට මගෙ අම්ම අප්පච්චි මගෙන් බලෙන් උදුර ගත්ත කියල මං දැනන් හිටියේ නෑ. ... ඌ කවුද කියලා මං දන්නෑ ....ඒ ඇයි කියල මං දන්නෑ .... බැලින්නම් මම කරල තියෙන්නෙ එයාල වෙනුවෙන් අඩපු එකම විතරයි....
"ඔහොම වැස්සෙ තෙමුනම ප්‍රශ්න විසදෙනවද ..... වැස්සට කදුළු හේදිලා ගියාට ප්‍රශ්න කියන ඒව හෝදල යවන්න බෑ..........."
ඒ බැල්කනි හොරා. ..... එයා මගෙ රෑම් එකෙන් බැල්කනි එකට ඇවිත් තිබුන වෙනකොට තවමත් නැගිට්ටෙ නැති මට කුඩයක් ඉහලන් හිටිය....
" මෙතනින් යන්න. ........ "
" මං දන්නෑ උඹට කෑ ගහල අඩන්න තරම් තියෙන ප්‍රශ්නෙ මොකද්ද කියල ඒත් මං දන්නව උඹ දුකෙන්...... උඹ හිතනවද ආච්චි අම්ම ජීවත් වෙලා හිටියත් උඹව මේ විදියට දකින්න කැමති වෙයි කියල ...හ.. ඒ පොරොන්දුවට ගෞරව කරපන්.... ජීවත් වෙයන්.... "
