I'm Sorry, My Wife (Montecillo Series # 1)

Chapter 27

Chapter 27

I'm Sorry, My Wife

 

Warning: SPG

——————————-

Natulala ako sa sagot ni Athena. It took me that long before it absorb in my mind. "R-really?" nanginginig ang boses ko. Tumango ang mahal kong asawa. Fuck. Fuck! FUCK! Nag-init ang sulok ng mga mata ko. Umiwas pa 'ko ng tingin dahil alam kong pabagsak na iyon. Dammit! She said yes! She fucking said yes!

Inilahad niya ang kan'yang isang kama. I was trembling while putting the ring in her finger. Parehong parang ulan na bumubuhos ang mga luha namin. Walang tigil. Sunod ay siya naman ang nag-suot ng singsing sa akin. Bumibilis ang tibok ng puso ko sa nangyayari. Lahat na ata ng gusto kong pasalamatan ay gusto kong pasalamatan dahil sa nangyayari.

Pareho kaming nag-angat ng tingin, nakangiti. Hinahawakan ko ngayon ang kan'yang kamay. Huminga muna ako nang malalim bago nagpatuloy magsalita, "Athena, I just want to say, I'm sorry."

Unti-unting nawalan ng sigla ang kan'yang mukha at napalitan iyon ng galit. "What?! You proposed me a while ago and then you'll say fucking sorry?! Pinagtritripan mo ba 'ko? Huh!" sigaw niya.

Napakunot naman ako ng noo. Hindi ko naintindihan ang mga sinasabi niya. Pero napagtanto ko na mali ang paraan ng pagkakasabi ko. "No, relax, alright," natatawa kong sabi, pinupunasan ko ang luha ko sa magkabilang pisngi. "Ano ako, bali? Nandito na 'ko sa puntong 'to kaya bakit babawiin ko pa?" nakita ko ang paghinga niya nang malalim sa sinabi ko. Yes, Athena, don't worry. Hindi na kita bibitawan pa.

I sighed deeply again. "Again, I'm sorry, Athena. I'm sorry, my wife for all the pains I've caused to you. Maniwala ka, iyong mga panahon na sinasaktan kita, hindi ko 'yun ginusto. I've done that because I don't know how to tame you. Napuno na 'ko ng frustrations at insecurities para sa ating dalawa. Iyong iisipin ko na araw-araw, magkasama kayo ni Andrew, 'tapos, sa isang iglap, gagawa ka ng paraan para makawala sa 'kin, nakakabaliw, Athena. Sa bawat araw na pinaparamdam mo sa 'kin na ayaw mo sa 'kin, nag-iipon na ako ng dahilan para kumawala na sa relasyon natin. Tao lang ako no'n, Athena, nasasaktan din. Pero, hindi ko kaya, e. Mahal kita. Kahit pa nga yata maghanap ako ng iba, sa 'yo pa rin ang hulog ko. Ang tigas mo no'n, kasi, Athena. Hindi ko alam kung pa'no kita papalambutin. Kaya 'pag nasasaktan kita, mas doble ang sakit sa 'kin. Dahil imbes na ako ang magbigay ng pagmamahal sa 'yo, ako pa ang nananakit sa 'yo. Na ang mga kamay na 'to ang dahilan kung bakit ka nasasaktan."

Pumungay ang mga mata ko habang pinupunasan ang mga luha sa pisngi ni Athena. "I just want you to love me back. Iyong lunud na lunod ka na na hindi ka na makakaahon. Iyong ako lang ang hahanapin mo, Athena. Iyong walang Andrew. Si Danger lang. Ako lang."

Suminghot si Athena at tinignan ako nang mataman. "So...possessive."

Nginisihan ko siya. "I know. And I am not regretting for being like one. Kasi, hindi kita makukuha kung hindi ako nagpaka-possessive."

Napangiti siya sa sinabi ko. Pinagsalikop ko ang mga daliri ko sa mga daliri niya. Iniangat ko iyon pagkatapos, saka hinalikan ang singsing niya na kumikinang dahil sa sinag ng buwan. "I'm in love with you, Athena. I'm in love, so fucking in love with you."

Nakatitig din siya sa akin. Iyong mga titig niyang nagpapalusaw ng sistema ko. "I love you, too, Danger. I promised, hindi na kita sasaktan. Hindi na ulit ako gagawa ng mga bagay na magpapasakit sa 'yo. Thank you for loving me like this. Thank you."

Sumilay ang ngiti sa labi ko at napapikit. Dinama ko ang bawat bigkas ng mga sinabi niya. Pagkamulat ko, bumagsak ang tingin ko sa labi niya. "I'm damn smitten."