I'm Sorry, My Wife (Montecillo Series # 1)

Prologue

Prologue

"Nagmamakaawa ako sa 'yo, Danger, maniwala ka. Hindi talaga ako nakikipagkita sa kaniya," magkahalong pagsususumamo at takot na pakiusap sa akin ni Athena habang sinasalag ang kamay kong nakaambang sasampal sa kaniya.

"ANO'NG SINASABI MONG HINDI KAYO NAGKITA NG PUTANG-INANG KALAGUYO MO, HA?!" marahas ko siyang binulyawan. "Kitang-kita ng dalawang mata ko, Athena!" sabay turo ko nang may diin sa mata ko. "Kitang-kita ko kung paano kayo maghuratan na mga walang-hiya kayo!" sa sobrang galit ko ay binalibag ko siya sa galit.

TANG-INA! Kahit na malakas ang impluwensya sa akin ng alak na dahil naman talaga sa kaniya kung bakit ako uminom, sariwa pa rin sa alaala ko na nakipaglampungan siya sa lalake niya! Fuck! Alam ko naman na sa simula na hindi niya 'ko mahal pero pucha naman, respeto naman sa pagkalalaki ko, oh?! Iyon lang naman ang pakiusap ko sa kaniya, e. Kahit na hindi na niya ako mahalin, 'wag niya lang gaguhin ang pagkatao ko! Isa pa, asawa na niya 'ko ngayon! Kasal na kami! Akin na siya kaya dapat matagal na niyang alam na hindi na siya puwedeng makipagharutan sa mga hayop diyan!

Pinilit niyang humarap sa 'kin. Magulo na ang buhok ng mahal kong asawa. Sumabog ang lahat ng iyon sa mukha niya. Nakita ko ang pumutok niyang labi dahil sa isang malakas na sampal na tinanggap niya mula sa akin kanina. Mas lalo pa akong nahabag nang inayos niya ng pasaglit ang kaniyang hitsura dahil kitang-kita ko ang pamamaga ng kaniyang mga magagandang mata. Madalas ko iyong pinupuri. Ngayon, ako na naman ang sumira. Tuwing pumupungay ito, para bang sinasabi nito na 'wag ko siyang saktan muli. Naghalo pa ang pawis at luha sa basa niyang mukha.

Nanghihina ako sa ginawa ko at kasama pa niyon ang pagkirot ng puso ko. Mahal ko ang asawa ko. Sobra. Ngunit kapag naaalala ko kung paano siya ngumiti nang matamis sa putang-inang Andrew na 'yon, nanginginig ako sa galit!

"SINABI KO NA SA 'YONG WALA KAMING RELASYON NI ANDREW! BOSS KO SIYA SA TRABAHO! IYON LANG!"

HA! Boss?! Boss ba iyong kung makaakbay sa kaniya at makangiti ay parang ay parang teenager na parang kinati?!

FUUUCK!

Tinamaan ko na ang kaniyang pisngi ng mabigat kong kamay. "TUMAHIMIK KA!"

Humiyaw siya nang malakas matapos at umiyak. Akala niya siguro, natutuwa ako at sinasaktan ko siya. Pero hindi! Hindi ako kailanman natutuwa dahil nasasaktan ako! Hindi ko kayang makita na ganito ang dinaranas niya! Mas dobleng sakit

ang nararamdaman ko dahil mahal ko siya, ko subalit sinasaktan ko siya.

Isa na lang ang tanging paraan sa isip ko, Athena.

Dali-dali kong hinubad ang damit ko. Napasinghap siya sa gitna ng kaniyang paghikbi. Nanigas siya noong una ngunit maya-maya ay nanginginig na siya sa harapan ko. Nagsimula na siyang umatras nang mabilis.

"Huwag, please. Huwag mong gagawin ulit 'yan, Danger," umiling niyang sabi habang hinaharang ang kaniyang mukha.

Alam ko, kapag galit ako, nagagawa ko 'to sa kaniya. Alam ko kung gaano siya natatakot kapag ginagawa ko 'to. Pero ayoko munang isipin ang lahat ng konsensya ko. Gusto ko munang magtanda ka sa gagawin ko, Athena. Alam kong maling paraan ito, pero sana naman sa pagkakataon na 'to, magtanda ka na. Kasi kung pilit ka pa rin makakawala, hindi ko na alam ang gagawin ko!

Kinuyom ko ang panga ko. "Bakit, Athena?" nang-uuyam kong tanong. "Asawa mo 'kong babae ka! Natural lang na gagawin ko 'to! Ang lamig mo sa kama, e. 'Di ba, diyan ka naman magaling sa landian? Landiin mo ang asawa mo ngayon, " nakangisi kong nasabi, pero hindi ngisi na galing sa puso.

Agad kong nilapitan at niluhuran ang halos napatakbo nang si Athena, saka hinawakan nang mahigpit. Hinigpitan ko pa lalo kasi talagang gustong magpumiglas. Iniangat ko nang marahas ang mukha niya at hinalikan nang mariin. Pinipilit niyang iniiwas ang mukha niya sa mukha ko kaya mas lalo kong hinapit ang katawan niya sa akin. Iyon ay para na rin sa gayo'y hindi siya makatakas. Nalalasahan ko ang dugo dahil pumutok niyang labi pero wala na 'kong pakialam.

I want you to be fuckin' mine this night 'til forever, Athena. Kung ito man ang magiging paraan para magtanda ka, kahit hindi ko masikmura, gagawin ko. Gagawin ko ang lahat para maramdaman mong may tao nang nagmarka sa 'yo. Na hindi ka na puwede sa iba. Na ako na ang sasapat sa 'yo. Teritoryo na kita at ayokong may ibang umaangkin sa pag-aari ko. Masama ang ginagawa ko sa 'yo, alam ko. Pero, please naman, Althea, kahit na atensyon mo man lang, h'wag mo namang ipagdamot sa 'kin. Asawa mo na 'ko, at iyon na lang ang bagay na pinanghahawakan ko.

Sumisigaw siya sa bawat atake ko sa kaniya. Kinakalmot na niya ako pero iniinda ko lang. Nang hindi na 'ko nakapagpigil ay marahas kong pinunit ang manipis niyang damit at gigil na hinalikan ang kaniyang leeg patungo sa kaniyang chestbone. Mabilis kong pinasok ang kamay sa kaniyang pants at hinaplos ang maselan na bahagi ng kaniyang katawan. Naramdaman ko ang pangigilabot niya sa ginawa ko.

I'm sorry, my wife, but I think this is the least thing I can do to have you.