Chapter 4

42.8K 594 2
                                    

A/N: Next update will be on Saturday or Sunday, I guess. Pasensya na po, sinisipag lang. Haha. Kapag may laptop na po ako, mas magpapaulan ako ng UD's :D

Chapter 4        

Tamed

 Nasa likod niya ako nang mga oras na iyon at hindi niya alam na palihim ko siyang sinundan. Natagpuan ko na lang ang mga sarili namin na nasa kalooban na.kami ng liblib na lugar na pinagdarausan ng event. Alam ko na delikado rito dahil nabalitaan ko na may mga magnanakaw na nagpupunta rito. Pero dahil madalas naman ako rito dati pa, alam ko kung ano-ano ang pasikot-sikot sa lugar na iyon. Kada hakbang namin ay napapansin ko ang pagpahid niya nang sunud-sunod ng kaniyang pisngi. Umiiyak siya, halata iyon.

 I don't know know what her problem was, but I think its because of the rumors that has been spreading all over her family. I really don't care about anyone's life. Pero...hindi ko alam kung bakit ako naging interesadong alamin ang buong buhay niya.

Noong naglalakad kami sa kahabaan ng liblib na lugar na iyon ay biglaan akong tumigil dahil sa biglaan nia ring pagharap. Oh, shit. Nahalata na niya sigurong may sumunod sa kaniya. Bahagya pang nanlaki ang kaniyang mga mata ngunit nakahuma rin siya agad at inarko ang kilay.

"Sinusundan mo ba 'ko?" Mataray niyang tanong.

Nagkibit-balikat ako  "What do you think, Miss?"Pabalik ko namang tanong, nakangisi.

She stared at me suspiciously. I don't know but I like it. It's so attractive. Damn.

"Pamulyar ka sa 'kin." Nanliit ang mga mata niya. Nag-isip siya nang kaunti hanggang sa may mapagtanto na siya. "Ikaw 'yong manyak na tingin nang tingin sa 'kin no'ng traffic!"

WHAT?!

Naoahagalpak na lang ako ng tawa. Manyak? Ako? Si Danger Jeremiah Montecillo? Ayos!

Napapailing ako ngunit nakatawa pa rin. "If you think that staring at you means that someone is a maniac, then alright. I'm a maniac. Blame your gorgeous face 'coz I got stunned, Miss." Kinagat ko ang aking labi at ngumisi. Kitang-kita ko ang pagkabigla sa kaniyang mukha at nalaglag ang panga. Kinuha ko ang lagkakataon na iyon upang tingnan siya nang maigi.

Mas lalong nadadagdagan ang attraksyon ko sa paninitig pa lang sa kaniya. Kahit ang mga mata niya ay mamasa-masa at namamaga, hindi nito nababawasan ang ganda niya. Maalon-alon ang kaniyang blonde na buhok. Bilugan ngunit may pagkamatalas ang mga mata, tama lang ang tangos ng ilong. Maputi, makinis at may hubog ang katawan. Fuck! Nakaka-maniac nga talaga!

"Tigilan mo nga 'ko!" Napakislot ako nang bahagya nang magsalita siyang muli, iyamot ang mukha.

Iyon nga lang, mukhang matu-turn off ako sa katarayan nito. But I think I can handle her.

Nagkibit-balikat ako ulit sa kaniya. "I'm just telling the truth." Hindi mabura ang ngisi ko.

Inirapan niya 'ko nang mas mariin.Ano kaya kung bilangin ko kung ilang beses niyang papaikutin ang mga mata niya? Natawa ako sa naisip ko.

I'm Sorry, My Wife (Montecillo Series # 1)Where stories live. Discover now