geboeid voor het leven

Hoofdstuk 3

Daar sta ik dan voor een oud reusachtig gebouw met daarop de naam

Dance School. Ik hou mijn ketting vast die ik van mijn vader heb gekregen

voordat hij wegging. Het is een ketting met een hartje, het hartje kan van

kleur veranderen als het warmer of kouder wordt. Ik draag het kettinkje

bijna altijd, behalve als ik een dansvoorstelling heb.

Ik kijk naar het gebouw en zie voor het gebouw een hek die het gebouw

door de midden lijkt te verdelen, wat er best vreemd uitziet. Aan de

linkerzijde is het gebouw mooi wit geschilderd, in elke vensterbank staan

mooie gekleurde bloemen en voor het gebouw staat een reusachtige

bloesemboom. Aan de rechterzijde is het gebouw grijs en grauw. Daarom

loop ik maar naar de linkerkant van het hek, omdat dat er levendiger uit

ziet.

Ik stap naar binnen en kom in een reusachtige hal met veel deuren en een

mooie brede trap. In de hal staan ook wat stoelen en op één van de

stoelen zit een meisje. Ik loop naar haar toe en ze begint meteen te

praten. 'Hoi, jij bent zeker Claire Joubert! Superleuk dat je er bent, ik ben

Isabella en ik ga je vandaag rondleiden!' Ik kijk haar verbaasd aan, hoe kan

ze nou zo enthousiast zijn op school. Maar oké, ik groet haar en zeg dat ze

mij CJ mag noemen. 'Ooh vind jij je naam ook vreselijk, ik hoopte al dat je

dat zou zeggen! Noem mij maar Bella, ik vind mijn naam ook vreselijk en

we zijn niet de enigen. Kom je mee dan laat ik alles aan je zien!' Ik hoopte

al dat je dat zou zeggen? Ik wist dat mijn naam lelijk was maar dat ze

hoopte dat ik een andere naam mooier vond, dat is wel een beetje

jammer.

Ik loop achter haar aan en ze laat alles zien. Er zijn verschillende

danszalen, een eetzaal, een vergaderzaal en heel veel slaapkamers. De

slaapkamers zijn niet allemaal op dezelfde verdieping, op elke verdieping

zijn kamers en elke verdieping heeft ook nog een gezamenlijke

woonkamer en badkamer. Ik slaap op de 3e verdieping, samen in een

kamer met drie andere meiden. Ook met Bella wat ik echt superleuk vind,

ik denk namelijk echt dat we vriendinnen kunnen worden. Dan heb ik

tenminste één iemand, ik hoop dat er meer meiden zijn zoals Bella. Ze

klinkt en lijkt niet op een kakker, gelukkig. De twee andere meiden vindt

Bella niet aardig, ze wil ook heel graag naar een andere kamer omdat ze

gek van ze wordt. 

Als ik in de slaapkamer kom, staan er aan de linkerkant

vier bedden en aan de rechterkant een lang bureau met een spiegel

erboven. De muren zijn wit en boven drie bedden hangen foto's en

posters die ze zelf hebben opgehangen. Tegenover de deur zijn twee

ramen, op de vensterbank staan roze bloemen en onder de ramen staat

een ladekast. In de kast zitten vier lades, drie lades zijn simpel hout

kleurig alleen de bovenste zit helemaal vol met glitters en is helemaal

roze gespoten. De onderste la is voor mij, ik stop mijn kleding erin en

hang foto's boven mijn bed. Maar niet van mijn moeder, want niemand

mag weten dat mijn moeder bekend is. Niet omdat ik me voor haar

schaam, maar omdat mensen dan bevriend met me zijn om een beetje

roem mee te pakken. Als het bekent wordt dat ik hier op school zit, staat

de paparazzi binnen 10 minuten alweer voor de school. Dit zou dus

betekenen dat ik van school af moet, terwijl ik dan misschien net

vriendinnen heb gemaakt. Dus ik hang foto's van mij en mijn oude

dansklas op, aangezien ik voor de rest geen familie ken.

Als ik klaar ben met foto's ophangen ga ik verder zoeken naar de

betekenis van D S F B. Ik had er niets meer over opgezocht, nadat mijn

moeder had verteld dat ik naar een kostschool moest. Ik had wel andere

dingen aan mijn hoofd. Zoals mijn tas inpakken en afscheid nemen van

mijn dansklas. In de resultaten staat helemaal niks, dus daar heb ik

helemaal niks aan. Ik kijk nog verder bij 'afbeeldingen', 'maps' en zelfs

'shop' maar ik kan helemaal niks vinden. Misschien weet Bella waar het

voor staat, maar dat vraag ik later wel een keer als ik haar iets beter leer

kennen.

Opeens hoor ik de deur, ik kijk op en zie twee meiden staan. Bella staat er

niet bij, dus het zullen vast die andere twee zijn. Eén meisje heeft een

witte blouse aan met daarover heen een roze pullover en een wit rokje,

de andere heeft een witte blouse aan en een roze rokje. Daar zijn de

kakkers, waarschijnlijk hebben de mensen die zeiden dat er op deze

school alleen maar kakkers zitten hen gezien. Hoewel ze nog best aardig

lijken. Ze stellen zich voor als Victoria Blanchard en Anastasia Leroy. Ik

denk dat Victoria de leider is van hen tweeën, want die neemt het woord

en die andere kijkt mij alleen heel gemeen aan. Ik snap nu al wat Bella

bedoeld met niet mogen, maar ik denk wel dat ik ze bevriend moet

proberen te houden want ze zien er wel uit alsof ze heel ver kunnen gaan

met mensen kwetsen. En ik wil niet op mijn eerste dag al meteen

voorschut staan voor de rest van de school.

Ik loop naar de badkamer om mijn tanden te poetsen, op de gang lopen

allemaal meiden die me begroeten. Wat nou kakkerig?! Als het blijft bij

Victoria en Anastasia vind ik het helemaal prima. Maar daar kom ik

morgenochtend wel achter ik ga eerst slapen want ik ben kapot.