geboeid voor het leven

Hoofdstuk 31

Het is 2 dagen later maar Thomas is nog steeds niet terug. Brian begeleidt

mij nog steeds waardoor hij de hele tijd twee mensen moet rondsjouwen.

En dan zijn dat ook nog twee meiden die de hele tijd de slappe lach

hebben. Maar het is wel heel gezellig, ook al mis ik Thomas heel erg. Ik

hoop dat hij snel weer terug is. We zitten in de eetzaal te kletsen, maar ik

ben er niet helemaal bij. Bella merkt het ook en vraagt of het goed gaat, ik

antwoord afwezig dat het gaat. Opeens gaat de deur open en daar staat

hij, Thomas. De wallen staan onder zijn ogen en hij is helemaal wit

gekleurd. Het lijkt wel alsof hij al een week niet geslapen heeft. Ik kijk hem

bezorgd aan, maar kijk dan weer neutraal. Anders ben ik bang dat iemand

het ziet en achter onze relatie komt. Thomas kijkt om zich heen en loopt

dan langzaam naar de rest van de jongens, die allemaal net zo bezorgd

kijken. Bella legt haar hand op mijn been en fluistert dat het vast minder

erg is dan dat het lijkt. Emma en Madeleine kijken mij verbaasd aan, ze

hebben ook geen idee dat we een relatie hebben. Ik voel mij daar eigenlijk

best schuldig over, maar zo min mogelijk mensen mogen het weten.

Anders komt Dubois er waarschijnlijk heel snel achter en ik weet niet wat

er dan gebeurt, maar ik denk dat ik dat ook niet wil weten.

Na het eten loop ik naar Roos om haar naar de klas te brengen. Roos is

altijd zo enthousiast als ze naar school moet, ik wou dat ik nog naar school

ging. Gewoon dansen als school dat is toch het beste dat er is. Maar ja ik

mag elke dag schoonmaken, wat ook heel erg leuk is. Ik hoop dat je

begrijpt dat dat sarcastisch is, want ik hoef geen huisvrouw te worden

later. Maar ja daar begint het nu wel op te lijken, als ik binnen een jaar

niet meer dans kan ik choreografe worden wel vergeten. En ik zit hier

waarschijnlijk heel mijn leven dus ja dan wordt het al helemaal niets.

Maar ik moet wat positiever gaan denken, denk aan de leuke dingen.

Bijvoorbeeld Thomas, Roos en mijn vriendinnen. Als ik bij Thomas ben

voel ik me echt mijzelf alleen we zijn nooit met z'n tweeën, omdat

niemand van onze relatie mag weten.

Roos voelt als mijn dochter die ik opvoed. Ook al ben ik dan nog maar

zeventien en zeg ik altijd dat ik pas op mijn 25 e kinderen wil, toch voelt het

als mijn kind. En aangezien ze het hier zo leuk vindt blijft ze hier ook voor

altijd. Waarschijnlijk moet zij ook ooit schoonmaken en heeft zij dan ook

geen school meer en wordt ze net als ik huisvrouw. Dat mag echt niet

gebeuren, ik moet hier weg zien te komen. Oké, stop CJ, denk positief.

Over mijn vriendinnen, ik blijf in ieder geval voor altijd bij hun, dat is iets

positiefs.

Inmiddels zijn Roos en ik aangekomen bij haar klas en heb ik geholpen om

haar om te kleden. Ik geef een kus op haar voorhoofd en zeg haar gedag.

Ik loop de deur uit naar de gang en wordt vastgepakt door Thomas. Ik kijk

hem bezorgd aan en vraag of het wel gaat, maar hij reageert niet. Hij

neemt mij mee naar de eetzaal waar ik moet afwassen. Ik moet afwassen

met Anastasia die ik steeds aardiger begin te vinden. Ik moet ook wel

want wij moeten zo ongeveer alles samendoen, maar ze is echt veel

aardiger zonder Victoria. Anastasia vertelt over de plannen die ze eigenlijk

zou hebben deze zomer, ze zou namelijk de hele zomer naar Victoria

gaan. Maar waarschijnlijk gaat het niet meer door. Omdat ze hier zit,

maar ook omdat ze Victoria al heel lang niet meer gesproken heeft en de

vriendschap misschien wel over is. Dat zet mij aan het denken want ik heb

Annabelle en Lieselot ook al heel lang niet meer gesproken. De laatst keer

was de ochtend voordat ik hier belandde. Dit is eigenlijk één van de eerste

keren dat ik aan hen nadenk, het is hier namelijk echt een rollercoaster.

Als ik 's avonds met Bella bij de wasbak sta begin ik over Annabelle en

Lieselot, maar Isabella denkt dat ze ons allang zijn vergeten. Ze zijn

waarschijnlijk allang beroemd, dan vergeten ze mensen. Misschien heeft

ze daar wel gelijk in, maar toch vind ik het jammer.

Om snel aan iets anders te denken begin ik over morgen, want het is

morgen zaterdag. Zaterdag is de leukste dag hier want dan mag ik iets

leuks doen met Roos en misschien kan ik er zo achter komen waarom

Thomas er zo slecht uitzag. Dus ik kleed mij snel om en loop dan de

badkamer uit, waar Thomas staat te wachten. Als Thomas mij naar mijn

bed heeft gebracht geeft hij mij heel snel een kusje. Als het licht uitgaat

val ik snel in slaap.