geboeid voor het leven

Hoofdstuk 5

Het is avond en ik zit samen met Bella op mijn bed, We hebben het over

wat er vanavond is gebeurt. 'Ik zat na het eten op mijn bed Engels te

maken toen Victoria en Anastasia binnenkwamen. Ze stonden me aan te

staren en tegen elkaar te fluisteren. Toen ze zagen dat ik naar hen keek

vroeg Victoria waarom ik zat te kijken. Ik zei dat ik het nogal irritant vond

dat ze mij zaten aan te staren en daar antwoordde ze op terug dat dat

haar niks boeit en dat ik wel weer naar huis mocht gaan. En toen

antwoordde ik: 'waarom zeg je dit?' Dat pikte ze niet, ze liep weg en zei

dat ik nog niet van haar af ben. En dat vind ik echt raar want ik heb hen

volgens mij niks aangedaan, wat moeten ze van me?' Bella kijkt me aan en

begint plotseling te lachen. 'Waarschijnlijk komt dat omdat je met ons

omgaat, zij mogen ons echt niet. Omdat ik een keer per ongeluk eten over

ze heen heb gegooid. Wat best logisch is als ze haar voet uitsteekt, zodat

ik struikel. Sindsdien mogen ze ons niet en proberen ze ons van veel

verschillende dingen te beschuldigen.' Ik kijk haar verbaasd aan en begin

ook te lachen. Ik zie het al helemaal voor me, Victoria en Anastasia in hun

witte pakjes die onder het eten zitten, hilarisch!

Bella en ik praten nog even door over Anastasia en Victoria als Victoria

opeens binnenkomt. 'Jullie zitten hier nu al de hele avond en ik ben er

helemaal klaar mee, dus ga hier weg! En het maakt me niet uit of het jullie

kamer is, ik wil beginnen met mijn avondroutine dus rot op!' Bella en ik

kijken haar verbaasd aan, waarom zouden wij weg moeten als dit ook

onze kamer is. Maar we gaan toch de kamer uit, namelijk om naar de

directrice te gaan. We zijn nu echt helemaal klaar met hen, dus we willen

naar een andere kamer. En ja, ook ik ben al klaar met hen. Ook al ben ik er

pas een dag. Ik kan mij niet voorstellen dat Bella dit al een hele maand

volhoudt, als ik het nog geen eens 1 dag volhoud.

We lopen naar beneden, kloppen op de deur van het kantoor van de

directrice en lopen dan naar binnen. We komen in een grote kamer met

een heleboel kasten vol met boeken, middenin de kamer staat een

bureau met een vrouw die erachter zit. De vrouw heeft een net pak aan

en haar haar is opgestoken, ze kijkt verbaasd op. 'Isabella en Claire wat

doen jullie hier zo laat, over een half uur moeten jullie in bed liggen.' We

hadden besloten dat Bella het woord zou nemen omdat zij hier langer op

school zit. 'Hallo mevrouw, we komen hier om over onze kamergenoten

te praten. Het klikt niet zo tussen ons vier, dus eigenlijk willen we naar

een andere kamer. Wij dachten zelf om Victoria en Anastasia te laten

wisselen met Madeleine en Emma, omdat Victoria en Anastasia bevriend

zijn met hun kamergenoten.' De directrice kijkt eerst verbaasd en zegt

dan dat ze het goed vindt, zolang we maar geen onrust stoken op onze

verdieping. We beloven aan haar dat we dat niet zullen doen en gaan

meteen naar de kamer van Mad en Emma.

Zij zijn ook super blij en beginnen meteen hun spullen in te pakken,

ondertussen gaan Bella en ik naar onze kamer om het nieuws aan

Anastasia en Victoria te vertellen. Ze kijken ons boos maar toch ook blij

aan en ik hoor Anastasia zeggen dat ze dan eindelijk van mij af zijn. Ten

eerste ik ben hier pas 1 dag en ten tweede ik heb ze niks aangedaan. Dus

ik snap niet wat nou het probleem is. Maar ze pakken hun spullen in en

we verplaatsen alles naar de andere kamer. Uiteindelijk is het 12 uur

geworden en hebben we geen last meer van Victoria en Anastasia. Dat ga

ik morgen wel vieren, nu ben ik doodop. Dus ik doe mijn pyjama aan en ga

in bed liggen.