geboeid voor het leven

Hoofdstuk 15

Een paar maanden later en het is bijna zomervakantie. Nadat we de

jongens ontmoet hadden, gingen we elke dag naar de gymzaal. Jammer

genoeg kwamen ze niet altijd, ook al hadden we afgesproken. Als ze er

weer waren zeiden ze dat het druk was bij hun op school. Ook waren niet

altijd alle jongens mee, maar waarom dat was weet ik niet. Uiteindelijk

hadden we de andere meiden ook verteld over de gymzaal en de jongens,

ze waren eerst boos maar daarna vonden ze het juist heel leuk.

Maar goed het is over een week vakantie en vanavond is er een optreden.

Hierbij ben je ingedeeld in twee dansgroepen met verschillende

dansstijlen, ik doe ballet en hiphop. Dit wordt gekozen door je cijfers, de

twee dansen waar je het hoogst voor staat doe je bij de voorstelling. De

voorstelling wordt gehouden in het theater, die in het dorp staat. Mijn

moeder komt ook kijken en daarvoor ben ik best zenuwachtig. Mijn beste

vriendinnen weten wie mijn moeder is maar de rest van de school niet.

Oh ja en natuurlijk weet Victoria het ook. Maar goed, ik heb geen tijd om

over mijn moeder na te denken. We hebben nog generale en onze haren

moeten nog gedaan worden en we moeten nog make-up op. En het is al

over drie uur.

Nog een half uur en dan begint de voorstelling, ik ben heel zenuwachtig.

Ik heb inmiddels mijn ballet kleding aan en nu wordt mijn haar gedaan. Bij

balletvoorstellingen moeten we altijd een strakke knot in en dat doet vet

veel pijn, want je haar wordt zowat uit je hoofd getrokken. Als mijn haar

klaar is loop ik naar Madeleine, zij heeft ook als eerst ballet. Mijn moeder

doet ook veel aan ballet en komt kijken, daarom is Madeleine nog

zenuwachtiger. Ze is de hele tijd bang dat ze gaat vallen en dat mijn

moeder haar raar zal vinden en dat wordt inmiddels best wel irritant.

Maar ik snap het wel, ik zou ook heel zenuwachtig zijn als mijn idool zou

komen.

Ik stap op het podium en de eerste die ik zie is mijn moeder, maar daar

achter zitten allemaal mensen met camera's. Niet nu, waarom moet er

juist nu paparazzi zijn. En waarom zijn ze hier, hoe weten ze dat ik hier

ben. Zouden ze weten op welke school ik zit? Maar oké, ik moet me nu

focussen op het optreden. Ik moet gewoon zorgen dat ik niet val of een

fout maak. Ik kijk of ik meer mensen herken en zie plotseling de jongens

zitten, wat doen zij hier nou weer. Ik hoop niet dat ze betrapt worden

anders hebben ze een groot probleem en wij misschien ook wel.

Aangezien de directeur en directrice ruzie hebben en ook niet willen dat

wij als leerlingen contact met elkaar hebben. Tenminste dat denk ik. Ik kijk