geboeid voor het leven

Hoofdstuk 30

Het is de volgende ochtend en ik heb zo fijn geslapen. Thomas denkt dat

ik vandaag word opgehaald dus zijn we heel stil, zodat we het horen als er

iemand komt. Ik geef Thomas een kus, als ik uit deze kamer word gehaald

kan ik dat niet meer doen. We hebben nu net een dag maar ik kan nu al

niet meer zonder hem. Ook al heb ik wel weer zin om Bella en Roos te

zien. Ik spreek Emma en Madeleine eigenlijk helemaal niet meer zo veel,

niet dat ik heel veel de kans heb. Maar ik heb ook wel een beetje het idee

dat ze mij minder mogen. Die keer toen ik helemaal te keer ging over mijn

moeder hadden ze blijkbaar tegen Bella gezegd dat ik overdreef en

normaal moest doen. Dat zeg je toch niet! Als het hun moeder was

geweest hadden ze dat waarschijnlijk ook gedaan. Maar ja, ik probeer er

maar niet te veel aandacht aan te schenken.

Ik ben in gedachten verzonken als Thomas opeens een kus op mijn mond

drukt en op de stoel gaat zitten. Er komt iemand aan. Ik ga op het bed

liggen en doe alsof ik de saaiste dagen van mijn leven heb gehad. De deur

gaat open en Vince en Brian staan in de deuropening. Brian zegt dat ik op

moet staan en bij hem moet komen. Ik loop naar de deur en Brian doet

handboeien om, ondertussen zegt Vince dat Thomas ook op moet staan

en mee moet komen. Er gaan gelijk allemaal scenario's door mijn hoofd,

wat als Brian het toch heeft verteld. Straks weet Dubois dat wij een relatie

hebben en worden we uit elkaar gehaald. Brian duwt mij de deur uit en

neemt mij mee naar de slaapzaal, Thomas en Vince gaan rechtsaf in de

richting van het kantoor van Dubois. Ik word naar mijn bed gebracht en

Brian zegt dat ik spullen moet pakken zodat ik kan douchen. Ik pak de

spullen en ga naar de badkamer. Ik laat de straal van de douche over mij

heen lopen, dit is lang geleden. De laatste keer dat ik heb gedoucht was

voordat ik in de kamer werd geplaatst, dus dat is wel even geleden. Ik was

mijn haren en stap dan onder de douche vandaan. Ik ben benieuwd wat

er nu gaat gebeuren, straks moet ik nu nog een aantal dagen op mijn bed

liggen. Of moet ik zo ook naar Dubois. Maar misschien gaat het leven

weer gewoon door en moet ik zo naar Roos. Ik hoop dat laatste want ik

mis haar zo erg.

Ik stap uit de badkamer en daar staat Brian. Hij doet handboeien bij me

om, maar ik hoor ook dat hij iets fluistert. 'Hou jullie relatie geheim,

geloof me dat is het beste.' Ik kijk Brian aan en knik. Als Thomas het zegt

en Brian nu ook al weet ik niet wat er gaat gebeuren als Dubois het wel

weet. Maar ik was het sowieso al niet van plan, want Dubois is niet mijn

vriend ofzo. Maar ja, wel lief dat Brian het ook nog zegt. Op dit moment

voelt het niet alsof ik gevangen zit, want Brian en Thomas doen normaal

tegen mij.

Hij neemt me mee naar boven en we lopen naar de eerste verdieping

waar Roos haar slaapkamer is. Brian zegt dat we over een half uur gaan

eten en dat ik niks mag zeggen over de afgelopen dagen. Ik loop de

slaapkamer binnen en zie dat Roos met de poppen speelt. Ze zingt het

liedje die haar moeder altijd voor haar zingt en ik nu zing als ze in bed ligt.

Ik loop naar Roos toe en als ze mij ziet springt ze op en geeft ze me een

knuffel. 'Ik heb je zo gemist. Bella ging op mijn passen en die is heel lief

maar jij bent veel liever. Waar was jij?' Ik zeg dat ik ziek was en dat ik haar

daarom niet kon helpen. Daarna hebben we nog een heel gesprek over

school en dansen, en laat ze een nieuw dansje zien. Als ze daarmee klaar

is lopen we naar de eetzaal, ik help met eten uitkiezen en breng haar naar

de tafel. Daarna pak ik zelf eten en ga ik aan de tafel zitten waar onze

groep altijd zit. Er zitten nog niet veel mensen, maar de mensen die er

zitten staren mij allemaal aan. Ik probeer het maar gewoon te negeren en

begin met eten. Als ik de helft van mijn eten op heb zie ik dat Bella

binnenkomt. Pas als ze richting de tafel loop ziet ze mij zitten. Er

verschijnt een glimlach op haar gezicht en ze komt op mij aflopen. Ze gaat

naast me zitten en het eerste wat ze zegt is; 'Waar was je?' Ik leg uit dat ik

in een kamer zat, maar merk dan dat er meer mensen meeluisteren. Ik

besluit daarom dat ik het deel over Thomas en mij later wel vertel. Bella

zegt dat ze het heel dom vond dat ik probeerde te ontsnappen zonder

plan en eerlijk gezegd heeft ze daar wel gelijk in. Maar ik ben uiteindelijk

best blij dat het mislukt was. Madeleine en Emma zitten nu ook aan tafel

en zij vragen ook waar ik was, ik leg het nog een keer uit en ze kijken me

verward aan. Waarom ze zo kijken weet ik niet.

Na het eten loop ik met Roos mee naar haar slaapkamer en maak haar

klaar om naar bed te gaan. Daarna word ik door Brian meegenomen naar

de slaapzaal. Ik pak mijn toilettas en loop met Brian naar de badkamer.

Bella staat al bij de wasbak en ik loop naar haar toe. 'Bella... Ik moet je

wat vertellen.' Bella kijkt me bezorgd aan, wat ik wel begrijp want het

klinkt best dramatisch. 'Ik was niet alleen in die kamer, Thomas was er

ook. En ik weet dat ik had gezegd dat ik hem haatte, maar hij deed weer

normaal in de kamer. En toen moest hij eigenlijk op de stoel slapen, maar

toen zei ik dat hij bij mij in bed mocht komen liggen. En de tweede nacht

legde hij een arm om mij heen en toen de volgende ochtend gaf ik hem

een kus. En toen gingen we zoenen en nu hebben we een relatie. Maar

niemand mag dat weten alleen Brian en jij, want anders komen we in de

problemen.' Bella kijkt me met open mond aan. Ik heb door dat ze alles

aan het verwerken is, dus besluit mijn mond maar even dicht te houden.

Maar dan doet ze toch haar mond open 'Thomas en jij hebben een relatie,

wat leuk! Ik wist dat je hem stiekem nog wel leuk vond! En ik zal het aan

niemand vertellen.' Ik ben opgelucht dat ze zegt dat ze het leuk vindt. Ik

was namelijk bang dat ze het helemaal niet leuk zou vinden, omdat ik zei

dat ik hem niet mocht. Ik knuffel Bella en we praten nog even verder.