☀️24. BÖLÜM - Part 1☀️

2.2K 191 134
                                    

Erken gelen bölüm!🎉 Şaşırtmayı severim 😉

Berat Kandilimiz mübarek olsun canlarım. Dilerim Rabbim bu gecenin hürmetine dualarımızı kabul etsin, yüreklerimize ferahlık versin inşallah. Yurdumuza başka acılar uğramasın, şifa bulalım birlik içinde. Sevdiklerimiz ve sevenlerimiz bizimle olsun daima 🙏🏻

☀️☀️☀️

Gitmişti. Memet gitmişti.

Bitmiştim. Ardında kalmış, bitmiştim.

Yatağın yamacına, yere düştüm. Dermanı çekmişti bacaklarımın. Kendimi taşıyamamıştım.

Memet'e kıymıştım. Akşam Güneşim'e kıymıştım yine.

"Özür dilerim. Özür dilerim."

Özür dilerim Mem. Senden gittiğim için.

Özür dilerim Mem. Bize ihanet eden olduğum için.

Özür dilerim Mem. Sana gelip, döneceğime inandırdığım için.

Özür dilerim Mem. Bana inandığın an canını yakıp dönemeyeceğimi anladığım için.

Yüzlerce kez, binlerce kez, Mem. Hangi özrüm acını azaltabilecekse, özür dilerim senden.

Hamileyim. Sana geldim. Senden gizledim. Ben İshak'tan hamileyim.

Elimi atışını artık hissetmediğim kalbime vurdum.

Duracaksan dur kalbim. Gönül koyacak değilim. Duraksan şimdi dur. Memet'e nasıl bakacağım, dur ne olursun.

Şimdi dur kalbim, gönül koyacak değilim.

☀️☀️☀️

Nereye gideceğimi bilememiştim. Baver aşağıda bekliyordu beni. Çıkmadan anahtarı teslim etmek için beni bekliyordu.

Nereye gidecektim?

Üst katı buldu ayaklarım. İki kat çıktım. Gözüm sağı solu görmedi. Dama attım kendimi.

Güneş doğmaya yüz tutmuştu. Akşam Güneşi yarattığı karanlığı bitirmeye gelmişti. Günü tepeye çıkarmaya heveslenmişti.

Benim Akşam Güneşim hiç bana gelmemişti.

Zühre bana hiç dönmemişti.

İshak'tan hamileydi.

Güneş tepeme vurdu sanki. Altında kaldım günün. Altında kaldım koca gökyüzünün.

Ağır geldi. Çok ağır geldi.

Olduğum yere çöktüm. Ellerimi yüzüme vurup ayılmaya çalıştım. Bir kâbusun ortasında olabilir miydim?

On yedisindeki Zühre'ye uyumuş Memet'tim belki. Bir kabustu. Benden gidişi kabustu.

Öyle bir kabustu ki ben Belkıs'ı gömmüştüm üstüne. Ben Nuşen'i gömmüştüm. Zühre beni gömmüştü. Başkasının olmuştu. 

Nasıl bir kabustu bu hiç bitmiyordu? Bitti sandıkça Zühre o adama ait olurdu. Bitti sandıkça o adama dönüyordu.

Uyanıktım. Kabustan kalkmamıştı başım. Kabus bırakmıyordu peşimi.

Elimi yüzüme vurdum tekrar tekrar. Ayağa kalktım. Sağa gittim. Solu buldu ayaklarım. Yönümü bulamadım. Çıkışı bulamadım.

Ağır geliyor. Düşündükçe kalkamıyorum altından. Ağır geliyor.

Akşam GüneşimKde žijí příběhy. Začni objevovat