Składam ręce do modlitwy,
głowę unoszę ku Tobie.
Czekam na znak,
co mi Boże powiesz?
Daj mi radę, pospiesz mi z pomocą,
udziel mi swych łask, i obdarz mnie mocą.
Mocą nadziei, miłości,
wiary i cierpliwości.
Bym mógł przeczekać trudne chwile,
i tak jak tu, skąd pochodzę, przetrwać mroźną zimę.
Nie gniewaj się na mnie, za moje grzechy,
nie zatrzymuj mnie, gdy jestem już prawie u mety.
To tylko miłość - tak dobrze Ci znane,
uczucie to nam wszystkim jest dane.
Może zboczyłem z drogi, jaką iść powinienem,
w tym jednak fakcie, zrobiło to nie jeden.
Zrozum, pociesz, nie odwracaj się plecami,
jesteś naszym ojcem, powinieneś być z nami.
Jestem tylko człowiekiem, pragnący szczęścia,
marzący o chłopaku, którego chciałbym wziąść w objęcia.
Znam go, aż za dobrze, lepiej niż myślisz,
moje zachowanie w jego obecności, sam zresztą widzisz.
Czuję Twoją obecność Boże, i głębokie spojrzenie,
teraz już rozumiesz, jakie przeżywam cierpienie.
Mur między nami, wydaje się być nie do przebicia,
jest wielki, oddzielający mnie od sensu mego życia.
Czekam na dzień, kiedy to się zmieni,
a my na zawsze razem zostaniemy ze sobą połączeni.
______________
Ship, którego prawie zapomniałem tu dodać.
Jeśli przeczytałaś/przeczytałeś, zostaw coś od siebie - komentarz, uwagę, gwiazdkę.
Do następnego,
Pozdrawiam, Adam 🙂
