Mutluluk

3.4K 107 143
                                    

Sadi tuttuğu eli bırakmadan kapıyı açtı, eve girmeleriyle salona doğru yürüdüler. Songül adamın elini bırakıp koltuğa oturacakken Sadi kadını kendine doğru çekti. Kollarıyla kadını sarmaladıktan sonra çenesini omzuna yasladı. Songül adamın ani sarılmasıyla gülümsedi, kocasının ensesinde birleştirdi ellerini. "Noldu?"

Sadi evden çıkmadan önceki çerçeveyi hatırladı, Songül'ün omzundan ayrılmadan konuştu "Başlayabilirsin karıcığım." Songül başını biraz adama doğru çevirdi "Neye?"
Sadi kadının boynundan ayrıldıktan sonra ellerini belinden çekmedi "Durmadan, nefes bile almadan beni sevdiğini söylemeye."
Songül sanki adamın okumasından utanmış gibi başını hafif öne eğdi "Okumuşsun."
Sadi kadının saçlarına küçük bir öpücük bıraktı, yanağını karısının saçlarına sürdü "Okudum."

Hafif geri çekildi Songül'ün gözlerini görmek için "Duygularını böyle açıkça okumak güzeldi. Arada böyle sevgini yaz ama, ya da dile getirebilirsin karıcığım." Gözlerini hafif kıstı Sadi "Tamam sinirliyken daha güzel oluyorsun ama kırıyorsun bazen beni."
Songül adamın yanağına indirdi ellerini "Özür dilerim Sadi. Gerçekten bak istediğin kadar özür dileyebilirim bu konuda ama beni de anla olur mu."

Başını iki yana salladı olumsuz anlamda Sadi "Ben özür dilemeni değil yazdığın şeyi söylemeni istiyorum." Songül gülümsedi kocasına "Kaç kere söyleyeceğim peki?"
Omuz silkti adam "Sen başla bir bakarız duruma göre."
Songül gözlerini adamınkilere sabitledi "Seni seviyorum."
Sadi kadının gülümseyen gözlerine baktı uzun uzun. "Bende seni seviyorum."

Ellerini karısının beline bastırıp daha çok kendine çekti, dudaklarını buluşturdu kadının dudaklarıyla. Songül ellerini tekrar adamın ensesine çıkardı kendine çekebilmek için. Sadi kadının alt dudağını hapsetti dudaklarıyla. Songül alt dudağında adamın dilini hissedince karşılık verdi mırıldanarak.
Ayrıldıklarında alnını yasladı kocasının alnına. Ağırca yutkunduktan sonra dudaklarını yaladı, tekrar Sadi'nin tadını almak için.

Dudaklarına bir gülüş yerleştirip gözleri hala kapalı kocasına baktı "Bir kere yetti mi yani?"
Sadi gözlerini açtı usulca, gülümseyen kadına güldü "Hayır karıcığım, şimdi dinlenmen gerektiği için biri bin olarak kabul ediyorum. Yarın devam ederiz."

Sadi dizlerinde film izleyen karısına çevirdi gözlerini. Elini sevdiği saçlarına götürüp usul usul okşamaya başladı. Songül saçlarındaki parmaklarla başını kıpırdattı adamın dizlerinde. Sadi kadının gözlerini açık tutmakta zorlandığını görünce uykusu geldiğini anladı. Parmaklarının hareketini durdurup elini çekti yavaşça. "Songül."
Songül adama çevirdi bakışlarını, "Hmm?" diyerek cevap verdi sadece.
"Bir şey soracağım sana."
Adamın dizlerinden başını kaldırıp yavaşça doğruldu Songül "Sor kocacığım."

Sadi bakışlarını karısının parmaklarına çevirdi, ferayenin yerinde olmadığını tekrar görünce karısına hatırlatmayı aklının bir köşesine yazdı. "Biz, ikimiz yani.." Songül adamın elinden tuttu "Biz?"
Sadi alnını hafif kaşıdıktan sonra gözlerini Songül'e çevirdi. "Pat diye soracağım valla. Biz şimdi neyiz Songül?"

Songül adamın sorusunu duyar duymaz kahkaha atmaya başladı. Sadi kadına kaşlarını çatarak baktı "Gülme Songül ya. Bak benim kafam çorba oldu artık."
Songül adamın koluna elini dayayarak gülmeye devam etti "Songül, tamam."
Songül başını kaldırdı kocasının yüzüne doğru "Valla bende bilmiyorum Sadi neyiz, hala bir çıkma teklifi etmedin."

Songül adamın hala düşük olan yüzüne baktı "Tamam gülmüyorum da Sadi sende yani. O ne öyle biz şimdi neyiz ne demek.." sol elini kaldırıp adamın gözünün önüne çıkardı Songül "Evliyiz biz Sadi ya hani. Türkiye Cumhuriyeti onaylı kocamsın."

Seni Bulduğum Şehir | SadgülTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon