Seni Bulduğum Şehir | Sadgül

Yenilgi

Sadi odaya girdiğinde gözleri siyah elbise içindeki karısını buldu. Kadının hazır olduğunu, son kez aynadan görüntüsüne baktığını anlamıştı Sadi, bir sağa bir sola dönüp aynaya bakmasından.

Yanına doğru adımlayıp beline sardı kollarını sıkıca Sadi. Çenesini omzuna yerleştirip aynadan baktı yansımalarına. Gözleri kadının bacaklarını saran siyah çorabından başlayarak yukarı çıktı. Diz üstünde biten elbiseyi geçtikten sonra kendini belli eden göbeğinde durdu gözleri. Gülümseyerek bastırdı avucunu karnına. Avuç içinde hissettiği küçük tekmeler gülmesini büyütürken Songül sağ elini kaldırdı havaya, adamın yanağına bastırdı avuç içini, alt dudağını dişleri arasına alıp gülerken.

Busenaz'ın bu tepkilerini hissetmek karı kocanın içinde yeni yeni duygular tatmalarına imkan sağlıyordu. Yanlarında olduğunu her daim belli eden minik kızları sayesinde başka bir huzuru yaşıyorlardı.

Sadi'nin bakışları karısının  yüzüne çıktı, dudaklarındaki gülümseme, yeşil gözlerindeki parıltı ruhunu okşadı. Kadının yanağına uzun bir öpücük bıraktı. "Çok güzelsin."

Songül adamın kolları arasında döndü, göz göze gelince başını uzattı adama doğru. Dudaklarına bir buse bıraktı. Yavaş yavaş ayırdı dudaklarını. Üzerindeki mavi gömleğin yakalarını buldu elleri, hafif yamuk duran sağ tarafı düzeltti "Sende hazırsan çıkalım mı?"

Sadi uzandı kadının ellerine, parmaklarını geçirdi kadının parmaklarına. "Çıkalım karıcığım."
•

Sadi sol tarafına karısını oturtmuş sağ tarafına da kardeşini oturtmuştu. Songül'ün karşısında oturan Hazal'la sohbetlerini dinlemeyi bırakıp başını sağa çevirdi. Kardeşinin yemeğiyle oynadığını görünce biraz daha yaklaştı. "İyi misin Sultan sen?"

Sultan çatalını tabak kenarına bırakıp abisine çevirdi gözlerini "İyiyim abi."
Sesindeki durgunluk dikkatini çekti Sadi'nin.
Elini kadının omzuna attı "Noldu söyle bana."

Sultan geriye yaslanıp kollarını bağladı önünde. "Ben galiba istifa edeceğim."

"Neden?"

"Bilmiyorum, olduğum yerde mutlu değilim galiba. Birkaç gündür kafamda istifa etmek var."

"Ee et sana iş mi yok, başarılısın sen."

"Başka yere başvurmayacağım abi ya."

"Ne yapacaksın peki?"

"Diyorum ki küçük bir yer olsa da kendi şirketimi mi kursam."

Sadi gülümseyerek başını salladı "Kur tabii."

"Gerçekten yapabilir miyim sence?"

"Yaparsın, öyle bir yaparsın ki hatta. Para konusunu da kafana takma ben varım burada."

Sultan kollarını adamın boynuna sardı "Sen var ya bitanesin."

Songül yanında sarılan ikiliye döndü "Noldu neyi kutluyoruz?"

Sadi kardeşinden ayrılıp karısına yöneldi "Sultan'ın yeni işini karıcığım."

Songül elini uzattı kadının eline, gülümseyerek baktı "Hayırlı olsun canım."

"Teşekkür ederim Songül, abim sayesinde olacak gibi biraz ama."

"Öyle bir şey yok ben yatırım yapacağım sadece o kadar. Gerisi sende."

"Borç olarak."

"Hıhı borç olarak."

Sadi'nin çaprazındaki Yaver araya girdi "O zaman bir küçük açalım mı ağam?"