Seni Bulduğum Şehir | Sadgül

Gelecek Kesiti

Songül kapının çalmasıyla hızlı adımlarla kapıya yürüdü. Kapıyı açar açmaz kocasının kucağındaki kızını aldı kolları arasına.
"Oyy aşkım benim çok özledim seni."

Songül kızının saçlarına ve yanağına öpücük bırakırken Sadi ve Sultan da içeri girdiler.
Songül salona yürürken kızının ellerini birbirine vurarak gülmesine gülmeye başladı.
"Sevdin mi kızım sen maçı?"

"Nasıl geçti ağlamadı değil mi orada?"
Songül kocasına bakarak sorarken Sadi sessizce kadının yüzüne bakıyor ve gülümsüyordu.
Songül adamın cevap vermemesine kaşlarını çattı
"Kocacığım sana söylüyorum niye cevap vermiyorsun?"

Sadi gülümsemesini soldurup panikle kardeşine baktı, başıyla Songül'ü işaret etti. Sultan durumu anlayıp yengesine döndü.
"Hiç ağlamadı yenge, çok mutluydu hatta."

Songül şaşkınca baktı Sultan'a sesinin kısık çıkmasıyla "Noldu kız sesine?"

Sultan boğazını tutarak hafif gülümsedi "Çok bağırmışım galiba kısıldı."

Songül Sadi'nin suskunluğuna şimdi anlam vermişti, adama dönerek kaşlarını hafif havaya kaldırarak "Sen bir konuşsana."

Sadi sertçe yutkunup gözlerini kapattı, evden çıkmadan önce Songül'ün kendini tembihlemelerini hatırladı.
"İyiyim karıcığım ya."

Sadi'nin neredeyse hiç çıkmayan sesiyle elini dizine vurdu sinirle Songül "Ya Sadi ben sana bağırma demedim mi? Şu haline bak ya."

Sadi çocuksu bir edayla itiraz etti kadına "Karıcığım stadyum orası insan dayanamayıp bağırıyor."

"Ne diyorsun anlamıyorum ki artık nasıl bağırdıysan hepten gitmiş ses."

Songül'ün kucağında babasına bakarak alkış yapan Busenaz Songül'ü gülümsetirken kızının çıkardığı sesler ile gülümsemesi solmaya başladı.
"Lay lay lay."

Songül kızını hemen kendine döndürüp havaya kaldırdı, hızlı hızlı konuşmaya başladı
"Kız senin de mi sesin kısıldı? Yavrum sen niye bağırıyorsun anneciğim? Sen bu babana niye uyuyorsun kızım?"

Busenaz annesinin yanaklarına ellerini koyup destek alarak kadının dizlerinin üstüne ayaklarını vurmaya başladı başladı.
"Lalalay."

Sadi kızına gülümserken alkış yaparak sesinin çıktığı kadar bağırmaya başladı "Oo layla layla layla lay Fenerbahçe."

Busenaz başını geriye atıp babasına baktı, alkış yaparak "Feneybayce."  dedi.

Songül şok olmuş gibi kocasına baktı, Sadi'nin kahkaha atarak güldüğünü görünce yanındaki yastığı adama fırlattı. "Hem çocuğun sesini kısmışsın hemde fanatik yapmışsın Sadi ya. Bir de gülüyorsun."

Sadi yastığı tutup, koltuğa bıraktıktan sonra ayağa kalktı. Kızını kucaklayıp omzuna oturttu.
"Karıcığım kızımın kanında varmış."

"Ay sus Sadi zaten ne dediğin bile anlaşılmıyor. Sinir ediyorsun beni ya."

Songül sinirle ayağa kalkıp adamın önünde durdu. İşaret parmağını adamın göğsüne koyup dişlerini sıkarak konuşmaya başladı.
"Bundan sonra maç falan yok, otur evde izle. Eğer Busenaz hasta olursa da o zaman yaktım çıranı Sadi. Anladın mı beni?"

Sadi bıyık altı gülümseyerek başını salladı.
"Anlaşıldı karıcığım."

•

Sonsuzluğun ilk yılı kutlu olsun 🥹❤️
Sadgülnaz♾️🌹🍓