Ya Seninle Ya Hiç

2.1K 107 164
                                    

Yaver'i ameliyata almalarının üzerinden 1 saat geçmişti. Sadi oturduğu koltukta eğilmiş dirseklerini dizlerine dayayarak yüzünü avuçları arasına almıştı.
Öylece yere bakarken şu an tek yapabildiği şeyi yapıyor, dua ediyordu.

Songül kocasının hallerine dayanamayarak elindeki suyla beraber Sadi'ye doğru yürüdü, adamın bakışlarını kaldırmadığını fark edince önünde dizlerinin üzerine çöktü. "Sadi."

Sadi karısının sesiyle gözlerini bir kaç saniyeliğine kadının yüzüne çevirdi. Songül elindeki suyu adama uzattı. "İç hadi biraz."

Bir kaç yudum alıp bıraktı Sadi. Songül adamın kıpkırmızı olan gözlerine bakarken dayanamayıp elleriyle avuçladı adamın yüzünü.
"Yaver iyi olacak Sadi"

Sadi tuttuğu nefesi bırakıp ağlamaya başlarken tekrar eğdi başını. "Kardeşim o benim Songül."

Yerinden kalkıp adamın yanındaki boşluğa oturdu Songül. Kollarıyla adamı sarmalarken kendisi de ağlamaya başladı. "İyi olacak merak etme. Yaver bırakmaz bizi."

Songül adamı sakinleştirmeye çalışırken gözü İlayda ve Hazal'a kaydı. Sultan'a kaş göz yaparak yanına çağırdı. Sadi'nin yanağından öpüp ayağa kalktı. "Sadi'yi yalnız bırakmasan ben geleceğim şimdi."
Sultan başını sallayıp abisinin yanına oturdu.
Sadi kardeşini yanında görünce bir kolunu kadının omzuna atıp sarıldı. "Abim."

Songül az ilerdeki İlayda'nın yanına ulaşıp kollarını sardı kadının bedenine. "Sen nasılsın?"

İlayda gözlerindeki yaşları silmeye çalışırken kadına cevap verdi. "Nasıl olayım abla, bilmiyorum."

Songül içindeki meraka daha fazla başkaldıramadı. "Nasıl oldu bu, sen gördün mü birilerini?"

Başını iki yana salladı kadın. "Ben içeri geçmiştim telefonumu unuttuğumu fark edince döneyim dedim ben çıktığımda yerde yatıyordu. Aradan 1-2 dakika anca geçmişti."

Songül tekrar kadına sarıldı. "Ağlama, tamam? Yaver sevmez hem öyle sulu göz."

"Şu ameliyattan bir çıksında yanında ağlamam."

Onur'la birlikte gelen iki polis memuru İlayda'nın ifadesini almak için kenara çektiler.
Songül Onur'a döndü. "Bir şey çıktı mı olay yerinden?"

"Daha belli değil ama bir şey çıkmaz gibi duruyor. Kamera falanda yokmuş sokakta."

"Apaçık takip edilmişler. Boşluğuda görünce... Çıldıracağım artık ya."
Eliyle saçlarını geriye attı Songül.  Sinirle dişlerini sıkarken kocasının yanına doğru tekrar yürüdü.

Gece 3'e gelirken Sadi camdan yatan adama bakıyordu. Yaver'in karnına gelen kurşun karın boşluğuna gelmiş, doktor hayati tehlikesinin olmadığını söylemişti. Şuan sadece adamın bir an önce uyanmasını bekliyorlardı.

Sadi başını yan çevirince İlayda ve Sultan'ın uyukladığını gördü. Bu gecenin herkes için yorucu geçtiğini biliyordu. Kızların eve gitmesinin daha doğru olacağını düşünerek Songül'ü aradı gözleri. Karısını göremeyince koltukta oturan Onur'un yanına gitti.

"Songül nerede, gördün mü?"

"Az önce buradaydı ama." Onur ayağa kalkıp adamın kolundan tutarak kızların olduğu yerden uzaklaştırdı.
"Sadi Songül biraz kendini suçluyor olabilir."

Seni Bulduğum Şehir | SadgülWhere stories live. Discover now