Seni Bulduğum Şehir | Sadgül

Olaylar

Sadi karşısındaki adama suskunluğuyla cevap verirken karısının mutfaktan Yaver'e yaptığı menengiçle geldiğini gördü. Songül fincanı adama uzattı alması için.
"Eline sağlık yengem."
"Afiyet olsun."

Songül Sadi'nin yanına oturduktan sonra elini adamın omzuna  yasladı. "Dövecek gibi bakmayı bırakır mısın kocacığım."

Sadi başını yanındaki karısına eğip kulağına fısıldadı. "Döversem beni tutuklar mısın?"

"Sadi ya, çocuğun derdi var demek ki. Abartma kocacığım."

Sadi başını hafif salladı oflayarak "Doğru diyorsun karıcığım ama bir şeyi daha sorayım sana. Dövmezsem tutuklar mısın peki?"

"Sadii!" dedi Songül gözlerini açarken.

Sadi çapkın bakışları ile kadını süzerken Songül adama kaşlarını kaldırıp Yaver'e döndü.

"Ee Yaver ne oldu sana hem bu çiçek ne?"

"Ne olacak karıcığım özür mahiyetinde getirmiştir. Ama Yaver bey benim karım gül sever ne bu?"

Yaver kahve fincanı tek eliyle tutup diğeriyle çiçeği gösterdi. "Abi bu size değil ya. Ben bunu özür dilemek için aldım kıza ama kabul etmedi. Bu da beyaz şakayıkmış, çiçekçiye özür dileyeceğim deyince bunu verdi."

"Ne kızı oğlum?"

"Sadi sen gerçekten denilenleri mi unutuyorsun öylesine mi soruyorsun? Kız yok mu Yaver'in sevdiği."

"Var karıcığımda kızı bulamamıştı bu en son."

"Sadi ben sana söylemedim ama kız bizim şubeden İlayda."

"Hadii! Ee ne güzel işte, Yaver bulmuşsun lan kızı namussuz." Sadi sonlara doğru gülerek şive yaptı Yaver'e.

"Buldum ağam buldum da kız beni dinlemiyor ki. Bugün dedim al çiçeğini git Yaver. Şubenin çıkışında bekledim mesaiye kalmış galiba geç çıktı çünkü. Neyse çıkınca koştum yanına çiçeği uzattım. Bir çiçeğe bir bana baktı sonra 'insanların içinde kafanda paralamayayım bunu.' deyip gitti."

Songül şaşırarak bakan kocasına çevirdi gözlerini "Normalde pamuk gibi kızda Yaver deyince geriliyor biraz."

Songül Yaver'e dönerek elini havaya kaldırdı "Ama Yaver ben sana benden haber bekle dedim sen niye gidiyorsun hemen?"

"Ne bileyim yenge en azından bir kendimi affettireyim dedim de daha çok bilendi galiba."

Sadi yerinde doğrulup karşısındaki adamın yanına oturdu, elini omzuna koyup hafif sıktı.
"Yaver bak aslanım, eğer kızda sana karşı duygu yoksa peşinde koşma. Rahatsız edersin hiç olmaz o iş."

"Ağam sana demesi kolay ya, senin tuzun kuru tabii."

"Ne diyon lan, ne demek o?"

"Ağam sen aşk acısı mı çektin ya, beni nasıl anlayacaksın?"

Sadi adamın sözüne hafif sinirle güldü "Doğru Yaver bey biz aşk acısı çekmedik, insan değiliz çünkü."

"Ağam onu demedim ya, sen sevdin evlendin yengemle. Bak mutlu mesut hayatın var."

Sadi Songül'le göz göze gelince ikiside burukça baktı birbirlerine. Sadi bakışlarını yere eğdi "Bizde geçtik o yollardan Yaver."

Yaver şaşkın bakışlarını çevirdi karı-kocaya.
"Ne zaman ağam hiç anlatmadın?"

"Boşver Yaver sen bizi şimdi. Sen önüne bak, ama benim sözlerimi dinle önce." diyerek söze atıldı Songül.

"Yok yengem çıkmam senin sözünden bundan sonra. Benim dilim yanmaktan uyuştu artık."